Αμιοδαρόνη

από το εθνικό Συνταγολόγιο. |πνεύμων αμιοδαρόνης|
Ενδείξεις: Υπερκοιλιακές και κοιλιακές αρρυθμίες, ιδίως οι ανθεκτικές σε άλλα αντιαρρυθμικά. Ταχυαρρυθμίες σε σύνδρομο Wolff-Parkinson-White.
Αντενδείξεις: Σύνδρομο νοσούντος φλεβοκόμβου, φλεβοκομβική βραδυκαρδία, κολποκοιλιακός αποκλεισμός, κύηση, γαλουχία, διαταραχές θυρεοειδούς. Να αποφεύγεται η ενδοφλέβια χορήγηση σε σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια, σοβαρή αρτηριακή υπόταση και συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.
Ανεπιθύμητες ενέργειες
Ελαφρές: βραδυκαρδία, κεφαλαλγία, αρθραλγίες, γαστρεντερικές διαταραχές, μεταλλική γεύση, τρόμος, ίλιγγος, εφιάλτες, εναπόθεση λιποφουσκίνης στον κερατοειδή που υποχωρεί με τη διακοπή του φαρμάκου, φωτοευαισθησία, εξανθήματα, κυανή χρώση δέρματος.
Μέσης βαρύτητας: υπερθυρεοειδισμός, υποθυρεοειδισμός, νεφροπάθεια.
Βαριές (σπάνιες): σύνδρομο μακρού QT με παροξυσμούς «συστροφής των αιχμών». Πνευμονική ίνωση. Ηπατοτοξικότητα.
Αλληλεπιδράσεις: Με β-αποκλειστές, ανταγωνιστές ασβεστίου ή αναστολείς της ΜΑΟ επιτείνεται η αρνητική δρομότροπη δράση της. Με αντιαρρυθμικά τάξης Ι αυξάνεται η πιθανότητα εκδήλωσης πολύμορφης κοιλιακής ταχυκαρδίας λόγω παράτασης του διαστήματος QT που προκαλούν και αυτά. Ενισχύει τη δράση της διγοξίνης και βαρφαρίνης. Επηρεάζει τις δοκιμασίες του θυρεοειδή.
Προσοχή στη χορήγηση: Στην κύηση.
Σε χρόνια χορήγηση να αποφεύγεται η έκθεση στον ήλιο. Eπίσης απαιτείται έλεγχος της λειτουργίας ήπατος και θυρεοειδούς. Η εκδήλωση πλήρους φαρμακολογικής δράσης σε χορήγηση από το στόμα απαιτεί 2 περίπου εβδομάδες και διαρκεί 3045 ημέρες μετά τη διακοπή της. Σε ενδοφλέβια χορήγηση η δράση είναι ταχεία, αλλά δεν συνοδεύεται από παράταση του διαστήματος QT, που είναι χαρακτηριστική της χορήγησης από το στόμα.
Επίσης υπάρχει κίνδυνος καρδιακής ανεπάρκειας, που στην χορήγηση από το στόμα εξισορροπείται από την περιφερική αγγειοδιασταλτική δράση του φαρμάκου (μείωση μεταφορτίου). Γενικά προκαλεί ελάχιστη ή καθόλου καταστολή του μυοκαρδίου.
Δοσολογία
Από το στόμα: 200 mg/8ωρο για 1 εβδομάδα, 200 mg/12ωρο για μια ακόμη εβδομάδα. Η δόση συντήρησης είναι συνήθως 200 mg ημερησίως ή η ελάχιστη που απαιτείται για τον έλεγχο της αρρυθμίας.
Ενδοφλεβίως (σε επικίνδυνες αρρυθμίες): δόση εφόδου 5 mg/kg εντός τουλάχιστον 3’. Στη συνέχεια 300 mg σε 250-500 ml ισότονου διαλύματος δεξτρόζης εντός 30’-120’.
Φαρμακευτικά προϊόντα
ANGORON/Sanofi-Aventis: tab 200mg x 30inj.sol 150mg/3ml-amp x 6.
βλέπε: απεικονιστικά ευρήματα πνευμονοπαθειών που οφείλονται σε φάρμακα.