Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Οξεία λοίμωξη του στοματοφάρυγγος ή ρινοφάρυγγος, με μεγάλη συχνόττηα (1-2% όλων των προσελεύσεων στα Εξωτερικά Ιατρεία. Συνήθως ιογενούς αιτιολογίας (ρινοϊοί, κορονοϊοί, ή αδενοϊοί), ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος της ομάδας Α (15-30%) ή ο Streptococcus pyogenes αποτελούν την κύρια μικροβιακή αιτία. Η βακτηριακή αιτιολογία της φαρυγγίτιδας είναι πολύ σπανιότερη. Οι μη πυογόνες επιπλοκές, όπως ο ρευματικός πυρετός η οξεία σπειραματονεφρίτιδα, και η αντιδραστική αρθρίτιδα, μπορεί να αποτελέσουν δυσάρεστες επιπλοκές λοιμώξεως από στρεπτόκοκκο της ομάδας Α.

κλινική εικόνα

Ο χρόνος επωάσεως κυμαίνεται από 2-5 ημέρες, μετά τις οποίες, η λοίμωξη άρχεται αιφνίδια, με παροδική κυνάγχη, που εμπλουτίζεται με πυρετό και συστηματικά συμπτώματα, που υποχωρούν μετά 3-5 ημέρες. Τα κλινικά συμπτώματα και σημεία είναι ανάλογα με εκείνα οποιασδήποτε ιογενούς  ή μη στρεπτοκοκκικής λοιμώξεως. Σύμφωνα με τις οδηγίες των Infectious Disease Society of America, American Academy of Pediatrics, και της American Heart Association, όλοι οι ασθενείς με συμπτώματα και σημεία φαρυγγίτιδας πρέπει να ελέγχονται για Group A Streptococcus, αλλά να λαμβάνουν αντιβιοτικά μόνο εκείνοι στους οποίους οι καλλιέργειες αποβαίνουν θετικές.

Θεραπεία

Οι στόχοι της θεραπείας είναι:

• η βελτίωση των σημείων και συμπτωμάτων, η ελαχιστοποίηση των παρενεργειών των φαρμάκων, η αναχαίτιση της μεταδόσεως της νόσου στο περιβάλλον τους ασθενούς, η αναστολή της εξελίξεως προς ρευματοειδή πυρετό, το περιαμυγδαλικό απόστημα, η αυχενική λεμφαδενίτιδα και μαστοειδίτιδα. 
• Αντιβιοτικά χορηγούνται μόνο στους ασθενείς με κλινικά και επιδημιολογικά δεδομένα στρεπτοκοκκιάσεως της ομάδας Α, με θετικά εργαστηριακά ευρήματα. Το αντιβιοτικό επιλογής είναι η πνεκιλλίνη, αλλά στους αλλεργικούς στην πνεικιλλίνη μπορεί να χορηγηθεί μια μακρολίδη, όπως η ερυθρομυκίνη, ή μια πρώτης γενιάς κεφαλοσπορίνη, όπως η κεφαλεξίνη (εάν η αντίδραση στην πενικιλλίνη δεν είναι της μορφής της άμεσης υπερευαισθησίας, διαμεσολαβούμενη με IgE). Οι νεώτερες μακρολίδες, όπως η αζυθρομυκίνη και η κλαρυθρομυκίνη, είναι το ίδιο αποτελεσματικές και προκαλούν λιγότερες παρενέργειες από το ΓΕΣ.
• Χορηγούνται παυσίπονα (συστηματικά ή τοπικά) , αντιφλεγμονώδη, όπως η παρακεταμόλη ή μη στεροειδή αναλγητικά. Σημειώνεται ότι η παρακεταμόλη είναι προτιμότερη, επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι τα NSAID μοπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο απονευροσίτιδας, ή συνδρόμου τοξικού shock.
• Εάν ο ασθενής δεν μπορεί να λάβει από του στόματος σκευάσματα πρέπει να του χορηγηθούν παρεντερικά, όπως η ενδομυϊκή  βενζαθίνοπενικιλλίνη.

• χορηγήσεις αντιβιοτικών στη φαρυγγίτιδα
  αντιβιοτικό	δόση	διάρκεια
  πενικιλλίνη VK	250 mg Χ3 ή Χ4 ημερησίως, 500 mg Χ2 ημερησίως	10 ημέρες
  βενζαθενική πενικιλλίνη	1.2 εκατ. μον΄δες, ΙΜ	εφ΄΄απαξ
  αμοξυσιλλίνη	500 μg X3	10 ημέρες
  ερυθομυκίνη εστολική	20–40 mg/kg/day ÷2 ή ÷4 δόσεις
  ερυθρομυκίνη στεαλική ERYTHROCIN F.C.TAB 500MG/TAB ΒΤx12              ERYTHROCIN 500MG/SACHET BTX12 SACHET	1 gr ημερησίως ÷2 ή ÷4 δόσεις
  σεφαλεξίνη	250–500 mg pO Χ4

•  
•  
•