Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

visibilitymouse

(εικ 1) αδενοοκαρκίνωμα με μουσίνη (χρώση DPAS= diastase-periodic acid Schiff). Το αδενοοκαρκίνωμα του πνεύμονος είναι ο συχνότερος τύπος βρογχογενούς καρκίνου και αποσπά σχεδόν το 50% όλων των τύπων του ΠΚ (βιβ3).  Η ταξινόμηση του αδενοκαρκινώματος έχει υποστεί σημαντικές τροποποιήσεις τα τελευταία 17 χρόνια από την αρχική της ΠΟΥ το 1999, εκείνη του 2004 και του 2015 (&, βιβ1). Η νέα αυτή ταξινόμηση έχει  ενσωματώσει δεδομένα από την κλινική, τη μοριοβιολογία, την απεικόνιση, τα βιοπτικά και κυτταρολογικά δείγματα. Καθώς οι μεταλλάξεις των EGFR έχει πιστοποιηθεί ως αξιόπιστος προγνωστικός δείκτης για την απάτηση και την ελεύθερη εξελίξεως επιβλιωση, με αναστολείς της κινάσης της τυροσίνης στα εξελιγμένα στάδια του αδενοκαρκινώματος, συνιστάται ο έλεγχος για μεταλλάξεις του EGFR, που θα εμπλεκούν και στη διαχείριση των βιοπτικών δειγμάτων, ιδίως, εάν πρόκειται για μικρό βιοπτικό δεόγμα, όπως εκείνο που παραλαμβάνεται μέσω ινοπτικής βρογχοσκοπήσεως. 
------
1. International Agency for Research on Cancer. WHO Classification of Tumours of the Lung, Pleura, Thymus and Heart. Geneva, World Health Organization, 2015.
2. Boyle P, Levin B. World Cancer Report 2008. Lyon: International Agency for Research on Cancer; 2008.
3. Curado MP, Edwards B, Shin HR, et al. Cancer Incidence in Five Continents. IX. Lyon: IARC Scientific Publications; 2007
 

σύνοψη
πνευμονικό αδενοκαρκίνωμα
ο συχνότερος τύπος βρογχογενούς καρκινώματος, 50% ο κοινότερος τύπος σε γυναίκες και μη καπνιστές (όγκος Freiberg II) περιφερική εντόπιση πρώιμες μεταστάσεις συσχετίζεται με πνευμονική ίνωση και προηγούμνα εγκατεστημένες ουλες (=scar carcinoma) ουραία προσεκβολή (pleural tail): λεπτή υπεζωκοτική προσεκβολή  υπότυπος: βρογχοκυψελιδικό καρκίνωμα (ασθενέστερη συσχέτιση με το κάπνισμα) συσχετίζεται με πνευμονική ίνωση και ουλώδεις υπολειμματικές παθήσεις χαρακτηρίζεται από το ακινολογικό έρυημα: pleural tail: λεπτές, γραμμικές προσεκβολές προς τον υπεζωκότα
εξ όλων των βρογχογενών καρκινωμάτων, το αδενοκαρκίνωμα συσχετίζεται ισχυρότερα με αποτιτανώσεις. Είτε εκκολπόύμενες προϋπάρχουσες, ή δυστροφικές αποτιτανώσεις

Είναι το συχνότερο, από όλους τους τύπους ΜΜΚΠ. Αντίθετα, από τον ΜΚΠ και το εκ πλακωδών επιθηλίων, τα οποία εδράζονται κεντρικά, τα περισσότερα αδενοκαρκίνωμα είναι περιφερικής εντοπίσεως, επινεμώνται, σε μεγάλη συχνότητα τον σπαλγχνικό υπεζωκότα κι εκδηλώνονται με πλευριτική συλλογή. η μικρή αναλογία κεντρικότερης εντοπίσεως, είναι προσβάσιμα βρογχοσκοπικά, και εμφανίζονται ως πολυποειδείς ενδοβρογχικές μάζες. ακτινολογικά, περιγράφονται ως υποπλεύριες -συνήθως μονήρις- οζώδεις μάζες που ποικίλλουν ως προς το μεγέθος, που στερούνται αποτιτανώσεων. Μπορεί να εμφανίζονται με αποτιτανώσεις σε περιπτώσεις που αναπτύσσονται επί πορϋπάρχουσας παθολογικής καταστάσεως, όπως η φυματίωση ή η ιστοπλάσμωση. Η τήξη είναι ασυνήθης, αλλά δεν μπορεί να αποκλεισθεί. αναγνωρίζονται 5 υπότυποι, αδσενοκαρκινώματος ( το εκ διαυγών κυττάρων, το εμβρυικό, το βλεννώδες, το βλεννόδες κυσταδενοκαρκίνωμα, και το καρκίνωμα δίκη "σφραγιδολίθων".   Στην πράξη, οι περισσότεροι τύποι συνυπάρχουν, με άλλοτε άλλη αναλογία των προαναφερομένων παραλλαγών. Κυυταροπαθολογικά, οι όγκοι αναγνωρίζονται από την υψηλή αναλογία πυρήνος/κυτοπλάσματος, την παρουσία κυτοπλασματικών κενοτοπίων, και τα εμφανή πυρήνια.

 Τα περιφερικά αδενοκαρκινώματα είναι πρσβάσιμα με διαθωρακική FNA, ενώ τα κεντρικότερα εδραζόμενα μπορούν να διαγνωσθούν με βρογχσοκόπηση και κυτταρολογική εξέταση εκπλύσεων και ξεσμάτων. 

μεγάλη περιφερικά εδραζόμενη σκίαση με οδοντωτή παρυφή, στον αριστερό άνω λοβό. Αν και περιφερικής εντοπίσεως, το νεόπλασμα δεν επινεμείται τον υπεζωκότα. Πρόκειται περι ενός καλά διαφοροποιηθέντος αδενοκαρκινώματος.

στο τομογράφημα, απεικονίζεται ακανόνιστη σκίαση στον αριστερό άνω λοβό,απεδείχθη ότι επρόκειτο περί υψηλής διαφοροποιήσεως αδενοκαρκινώματος.

συχνότητα

Ιστολογία

εντόπιση

Επινεμήσεις - Μεταστάσεις