Βλάβες της τραχείας μπορεί να περιορίσουν τη ρυθμιστική επίδραση της ενδαυλικής πιέσεως επί της εγκάρσιας διαμέτρου των αεραγωγών. Στον τύπο αυτό, η ροή περιορίζεται τόσο στην εισπνοή, όσο και στην εκπνοή, με αποπλάτυνση και των δύο βραχιόνων της καμπύλης V̇/V. O λόγος FEF50%/FIF50% διατηρείται περί το 1 (μέση τιμή 0.9), αλλά δυναμική στένωση των παρακείμενων της βλάβης τμημάτων των αεραγωγών μπορεί να αποκλίνουν το λόγο αυτό, ανάλογα με την εντόπιση της βλάβης[i].
επίσης, βλεπε
[i] Gamsu G, Borson DB, Webb WR, Cunningham JH. Structure and function in tracheal stenosis. Am Rev Respir Dis. 1980;121(3):519
| απόφραξη ανώτερων αναπνευστικών οδών από φάρμακα. Η θεραπεία με αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης μπορεί να προκαλέσει αγγειοίδημα, με αποτέλεσμα σοβαρής απόφραξη των ανωτέρων αναπενσυτικών οδών. Η επιπλοκή αυτή μπορεί να συμβεί αμέσως μετά την πρώτη χορήγηση των αναστολέων αυτών ή σε ανύποτπο χρόνο στη διαδρομή της θεραπείας με αυτούς. Εκδηλώνετια με βράχος φωνής, και ξηρότητα τπου στόματος που ακολουθείται από οίδημα του εδάφους του στόματος, της ςγλώσσας, και της περιοχής της γλωττίδας, που πρρκαλεί δυσκολία στην αναπνοή. Παρόμοια εικόνα μπορεί να απατυχθεί επί αναφυλαξίας, σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα και σημεία, όπως συριγμός, βρογχόσπασμος, κοιλιακά άλγη, δεσμιδώσεις, διάρροια, σπασμοί, και απώλεια συνειδήσεως. Ως προς τη διαχείριση, απαιτείται έγκαιρη αναγνώριση, εξασφάλιση της βατότητας των αεραγωγών, η οποία μπορεί ταχέως να απειληθεί σημαντικά ή, ακόμη, και να εμπιδιχτεί εντελώς η αναπνοή, Η επιβράδυνση της αναγνωρίσεως του αγγειοοιδήματος και της καταργήσεως της βατότητας των ανώτεφων αναπνεσυτικών οδών, μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρο ασφυξία, προιν την εφαρμογή τραχειοστομίας. Η χορήγηση του υπεύθυνο φαρμακολογικού παράγοντος διακόπτεται αμέσως, και χορηγούνται κορτικοειδή, αντιισταμινικά, ενώ λαμβάνονται υποστηρικτικά μέτρα, η απόδοση των οποίων δεν είναι σαφής. Στα σπανιότερα αίτια αποφράξεως των ανώτερων αναπνευιστικών οδών περιλαμβάνονται η συμπίεση των αεραγωγών απόλαρυγγική ή περιτραχειακή αιμορραγία, σε ασθενείς που υποβάλλονται σε παρατεταμένης διάρκειας από του στόματος αντιπηκτική αγωγή. |