IL13

Η 17 KDa ανοσορρυθμιστική ιντερλευκίνη 13 διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεια του άσθματος και της ουτοπίας. Εκκρίνεται από τα Th1 και τα Th2 CD4+ Τ-λεμφοκύτταρα, από τα κύτταρα ΝΚ, από τα λεία μυϊκά κύτταρα των αγγείων, τα ηωσινόφιλα, τα σιτευτικά κύτταρα, και τα βασεόφιλα. Κυκλοφορεί ως μονομερές με δύο εσωτερικούς δισουλφιδικούς δεσμούς που την κάνουν να έχει διαμόρφωση 4α-  ελίκων. Επί των μακροφάγων αναστέλλει την παραγωγή προφλεγμονωδών κυτοκινών και άλλων κυτοτοξικών παραγόντων. Επί των Β-λεμφοκυττάρων αναστέλλει την εκτροπή της παραγωγής ανοσοσφαιρινών προς παραγωγή IgE, αναβαθμίζει την έκφραση των μορίων κλάσεως ΙΙ του MHC, των CD71, 72 και 23 και συνεγείρει τον πολλαπλασιασμό τους. Αναβαθμίζει την IL6, ενώ υποβαθμίζει την παραγωγή IL1 και TNF-a από τους ινοβλάστες και τα ενδοθηλιακά κύτταρα.

  H ΙL-13 μοιράζεται παρόμοιες ιδιότητες με την IL-4 επειδή και οι δύο ινερλευκίνες χρησιμοποιούν τον ίδιο υποδοχέα, ενώ είναι ενεργοπιητές της πρωτεϊνης μεταγραφής 6, αλλά σε πειραματικές διατάξεις όπυ οι δύο ιντελευκίνες αναστέλλοντο διαδοχικά, διαπιστώθηκαν μη αμοιβαίες ιδιότητες. Η IL-13 ταυτοποοίθηκε ως τοπικά δρών μεσολαβητής ινώσεδως σε διάδορες πειραματικές διατάξεις, όπως στη σχιστομίαση. Η υπερέκφραση της IL-13 στους πνεύμονες επάγει σημαντικου βαθμού υποεπιθηλιακή ίνωση στους αεραγωγούς απουσία οποιασδήποτε άλλης φλεγμονώδους δραστηρειότητας. , ενώ η θεραπεία με ανταγωνιστές της IL-13 μειώνουν σημαντικά την εναπόθεση κολλαγόνου στους πνεήυμονες πειραματοζώων, που διερεθίστηκαν με κονίδια ασπέργιλλου, ή μπλεομυκίνη. 

Συνδέεται με το χαμηλής συγγένειας υποδοχέα IL13Ra1 και τον υψηλής συγγένειας IL13Ra2 που ρυθμίζει τη βιοδιαθεσιμότητα τόσο της IL13 και IL4 που υπερκφράζονται στο γλοίωμα και σε διάφορες βρογχοπάθειες[i].

βλέπε

Σύμπλεγμα Μείζονος Ιστοσυμβατότητας, MHC-Major Histocompatibility Compex-, MHC[i]
 

[i] Graffar A., Nagargatti, P.: MHC: Genetics and role in transplantation. In Microbiollogy and immunology on line. University of South Carolina School of Medicine

 

ιντερλευκίνη

 

[i] D B Corry and F Kheradmand, Baylor College of Medicine, Houston, TX, USA