Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

import_contacts Η καρδιακή εξώθηση αυξάνεται δραστικά, επί ιστικής υποξίας, που, μάλιστα, συνοδεύεται από αναδιανομή της αιματικής ροής, προς όφελος των σπουδαιοτέρων οργάνων, όπως ο εγκέφαλος. Πραγματικά, διαπιστώνεται σημαντική αύξηση της εγκεφαλικής ροής αίματος, επί υποξίας, ώστε να διατηρηθούν ικανοποιητικά επίπεδα παροχής O₂, καθώς μάλιστα, άλλοι αντιρροπιστικοί μηχανισμοί, όπως η πολυκυτταραιμία και η αλκάλωση δε φαίνεται να εξασφαλίζουν παρόμοιο ευνοϊκό αποτέλεσμα. |φυσιολογία καρδιαγγειακού συστήματος | Όπως είναι γνωστό,  κατά την εισπνοή, η ενδοθωρακική πίεση μειώνεται, η ενδοκοιλιακή πίεση αυξάνεται, όπως αυξάνεται και ο πνευμονικός όγκος. Οι στιγμιαίες αυτές μεταβολές ασκούν πολύπλοκες παρεμβάσεις στην κυκλοφορία. Ένας πρόσθετος μηχανισμός που διαδραματίζει κρλίσιμο ρόλο στις αντεπιδράσεις πνεύμονος - καρδιάς είναι το φαινόμενο της ανεξαρτησίας μεταξύ των δύο κοιλιών.    

παράδοξος σφυγμός

Ιδαίτερα σημαντική μείωση της συστολικής αρτηριακής πίέσεως  (ΒΡ>10 mmHg) παρατηρείται κατά την εισπνοή, επί συμπιέσεως της αριστερής κοιλίας, ως επί επιπωματισμού, συμφυτικής περικαρδίτιδας, ή σοβαρού άσθματος, επειδή εμποδίζεται η φλεβική επιστροφή. Το φαινόμενο περιγράφηκε αρχικά από τον Adolph Kussmul (1873) στην πραγματεία του "constrictive pericarditis and paradoxical pulse" -μια μελέτη ιστορική σημασίας επειδή εμπεριέχει δύο σημαντικά φυσικά σημεία περικαρδίτιδας: τον παράδοξο σφυγμό και το σημείο Kussmaul.  Παρ΄όλο ότι ο Kussmaul  περιέγραψε τον παράδοξο σφυγμό σε περιπτώσεις συμφυτικής περικαρδίτιδας, αναγνωρίζεται συνηθέστερα σε περιπτώσεις καρδιακού επιπωματισμού. Ο παράδοξος σφυγμός αναγνωρίζεται, επίσης, σε καταστάσεις όπου επιτεόινονται οι αυξομειώσεις της υπεζωκοτικής πιέσεως ή διατείνεται η δεξιά κοιλία, όπως επί πνευμονικής υπερτάσεως, σοβαρού άσθματος, όπως αρχικά περιεγράφη από τον J. Floyer ή και παρόξυνση χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας. Δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας συναντάται συχνά σε ασθενείς με δυσχέρια αναπνοής, άσθμα και ΧΑΠ (&). Ο μηχανισμός δράσεως προσομοιάζει με τις μεταβολές στην ενδοθωρακική πίεση και τη λειτουργία της αριστερής κοιλίας που καταγράφονται στους χειρισμούς Valsalva και Müller. Η αρνητική ενδποθωρακική πίεση επηρεάζει σημαντικά την αριστερή κοιλία αυξάνοντας τη διατοιχωματική πίεση της αριστερής κοιλίας κ, έτσι, το μεταφορτίο της. 

Η αρνητική ενδοθωρακική πίεση, κατά την εσιπνοή, μπορεί, επίσης, να ενισχύσει, την πίεση που περιβάλλει την δεξιά κοιλία, δηλαδή η ενδοθωρακική πίεση,, η οποία, ως γνωστό, μειώνεται χαμηλότερα της ατμοσφαιρικής, ενώ η πίεση των αγγείων που περιβάλλουν τις κυψελίδες αυξάνεται, επειδή αυξάνεται η τελοεισπνευστική κυψελιδική πίεση. Επομένως, η δεξιά κοιλία που πρέπει να εξωθήσει αίμα στα κυψελιδικά, τριχοειδικά πρέμνα, πρέπει να αντιτάξει υψηλότερη (διατοιχωματική) πίεση, προκειμένου να φτάσει αίμα στην τριχοειδική κυψελιδική κοίτη, καθλως η δεξιά κοιλία αντμετωπίζει αντιστάσεις στην επιτέλεση της φυσιολογικής λειτουργίας της. Στην πραγματικότητα, το φαινόμενο αυτό είναι εντελώς παροδικό, επειδή την ίδια στιγμή, η αυξημένη οδηγούσα πίεση κυψελιδικών αγγείων και αριστερού κόλπου, ο οποίος περιβάλλεται από αρνητική πίεση κι έτσι, διευκολύνεται η διάτασή του, ασκεί εισροφητική πίεση, που εξισορροπεί τη στιγμιαία μείωση της εξωθητικής από την δεξιά κοιλία, με αποτέλεσμα μείωση του όγκου και πιέσεως του περικυψελιδικού αίθματος, μέχρις ότοιυ οιμπιέσεις αποκατασταθούν ( - title=How changes in pleural and alveolar pressure cause changes in afterload and preload. [publication_year=1989·pp 243-250. &, &, &, )   .
Κατά την εισπνοή, λόγω των διακυμάνσεων της ενδοθωρακικής πιέσεως προκαλείται μείωση της πιέσεως στο δεξιό κόλπο, συγκριτικά με την ατμοσφαιρική. Από την πίεση στο δεξιό κόλπο εξαρτάται η φλεβική επιστροφή, με αποτέλεσμα αύξηση της κλίσεως πιέσεως που καθοδηγεί την φλεβική επιστορφή (: μέση συστηματική πίεση-πίεση στον δεξιό κόλπο), οπότε αυξάνεται η φλεβική ροή, προς τον δεξιό κόλπο  (&, &). Σύμφωνα με τη σχέση Frank–Starling (όγκος εξωθήσεως/προφορτίο αρ. κοιλίας) αύξση του προφορτίου σχετίζεται με αύξηση του όγκου παλμού - μια σχέση γνωστή και ως συνθήκη εξαρτώμενη από το προφορτίο. Με αναφορά στη σχέση αυτή, μπορεί να εξηγηθεί η αύξηση του όγκου εξωθήσεωςς της δεξιάς κοιλίας και της ροής ροής στην πνευμονική αρτηρία (&), που συμβαίνει κατά την εισπνοή σε φυσιολογικές καταστάσεις. Πρέπει να σημειωθεί ότι η αύξηση της φλεβικής επιστροφής δεν είναι απεριόριστη. Εάν η πίεση στο δεξιό κόλπο μειωθεόι σε επίπεδο, χαμηλότερο της ατμοσφαιρικής πιέσεως οι συστηματικές φλέβες συγκλείονται, κατά την  είσοδό τους στον θώρακα, οριοθετώντας, έτσι, την αιματική ροή (&). Πρέπει να σημειωθεί ότι σε περιπτώεις με αύξηση δεξιάς κοιλιακής διατάσεως ή  δυσλειτουργίας η δεξιά κοιλία λειτουργεί στο επίπεδο τμήμα της της καμπύλης Frank-Starling, έτσι, ώστε η αύξηση του προφορτίου της δεξιάς κοιλίας δεν προκαλεί αύξηση της |εξαρτώμενης από το προφορτίο συνθήκης|