  πολλαπλά κατάγματα πλευρώ ν δεξιού ημιθωρακίου. Σημειώνεται το διπλό κάταγμα της 5η πλευράς δεξιά.-κάτω ακτινογραφία αΔιπλό κατάγμα ης οπίσθιας μοίρας της αριστερής 5ης πλευράς. Διακρίνεται, επίση,ς υποδόριο εμφύσημα, συστοίχως. |
Ο ασταθής θώραξ προκύπτει επί απώλειας της συνέχειας ενός μέρους του πνεύμονος, με το υπόλοιπο του θωρακικού κλωβού. Είναι επακόλουθο τραύματος, με δύο ή περισσότερα κατάγματα πλευρών, σε δύο ή περισσότερα σημεία. Απολήγει σε κατάργηση της φυσιολογικής κινητικότητας του θωρακικού τοιχώματος, και μπορεί να αναγνωριστεί παράδοξη κινητικότητα. Πρέπει να θεωρείται σε κάθε περίπτωση πνευμονικής βλάβης. Ο συνδασμός πόνου της μειώσεως ή της παράδοξης κινητικότητας του πάσχοντος ημιθωρακίου και της υπικείμενη πνευμονικής θλάσεως, μπορεί να απολήξουν σε άλλοτε άλλης σοβαρότητας υποξία. Η κατάσταση μπορεί να επιδεινώνεται από συνυπάρχουσες κακώσεις. κλινική εικόνα. δύσπνοια και υποξία, ταχυκαρδία, κυάνωση, υπόταση, μώλωπες στο θωρακικό τοίχωμα και ψηλαφητή παθολογικκή κινητικότητα του θώρακος ή πλευρικός κριγμός. Ο βαθμός της υποξίας συνήθως εξαρτάται από τη βαρύτητα της υποκείμενης πνευμονικής θλάσεως. ακτινολογικά ευρήματα. ακτινογραφία θώρακος. πολλαπλά κατάγματα πλευρών. Η πλευχονδρική αποσύμπλεξη μπορεί να μην είναι ορατή. μπορεί να αναδειχθεί σκίαση αεροχώρων, πύκνωση, με πνευμονική θλάση, που συνήθως απουσιάζει στα αρχικά φιλμς. Μπορεί, ακόμη, ανα αναγνωρίσθεί πνευμοθώρακας, αιμοπνευμοθώρακας, ή ατελεκτασία. διαφορική διάγνωση. Απλά κατάγματα πλευρών κια πνευμονική θλάση, με υποαερισμό, δευτεροπαθή του πόνου. διαχείριση του ασθενούς. Στην αρχική προσέγγιση περιλαμβάνεται η εξασφάλιση της βατότητας των αεραγωγών και η χορήγηση επαρκούς οξυγόνου. Απουσία συστηματικής υποτάσεως, παρέχεται ιδιαίτερα προσεκτική συμπλήρωση υγρών, επειδή ο πνεύμονας που πάσχει είναι επιρρεπής τόσο στους χειρισμούς αναζωογονήσεως, όσο και στην υπερφότιση με υγρά. Η θεραπεία περιλαμβάνει επαρκή οξυγόνωση και αναλγησία. προς εξασφάλιση της καλύτερης σχέσεως αερισμού αιματώσεως και της επανεκπτύξεως του πνεύμονος. Η παροχέτευση του υπεαχωκότος και η χορήγηση μηχανικής υποστηρίξεως της αναπνοής μπορεί να μην είναι αναγκαία. Παράλληλα, αντιμετωπίζονται οι συνοδές κακώσεις.
βλέπε: εφαρμογή PEEP στον ασταθή θώρακα.