Όπως περιγράφεται σε άλλο λήμμα, μεγάλη αναλογία ασθενών με σκληρόδερμα, αναπτύσσουν διάμεση πνευμονοπάθεια κατά τη διάρκεια της φυσικής πορείας της παθήσεώς τους. Έχουν παρουσιαστεί ενθαρρυντικά αποτελέσματα, αναφορικά με την ικανότητα της υπερηχογραφίας πνευμόνων (ΥΠ) να εντοπίζει τη διάμεση πνευμονοπάθεια, μέσω αξιολογήσεως των γραμμών Β που προηγούμενα εκαλούντο ΥΠ-κόμητες) (: το υπερηχογραφικό αποτύπωμα της διάμεσης πνευμονοπάθειας) (&). Σε μια πρόσφατη μελέτη των Barskova et, al., 2013, διαπιστώθηκε ότι ενώ με την HRCT η διάμεση πνευμονοπάθεια αναγνωρίσθηκε σε ποσοστό 88% των ασθενών με σκληρόδερμα, και στο 41% των ασθενών με εξαιρετικά πρώιμη πάθηση, η υπερηχογραφική εντόπιση (ανιχνεύοντας τις γραμμές Β) ανήλθε στο 83%, εμφανίζοντας μια διαφορά με την αξονική υψηλή διακριτικότητας 57±53 vs 9±9, (p<0.001).
Εικόνα 1. HRCT θετική για πνευμονική ίνωση και η αντιστοιχούσα υπερηχογραφική εικόνα (&).
Η αρνητική διαγνωστική αξία της υπερηχογραφίας ήταν εξαιρετική, 100%, τόσο στην ηλικιωμένη, όσο και στην πρωίμη σκλήρυνση με πνευμονική επινέμηση. Οι συγγραφείς κατέληξαν ότι η διάγνωση της διάμεσης πνευμονοπάθειας μπορεί να εξασφαλιστεί σε ασθενείς με σκληρόδερμα, μέσω υπερηχογραφήματος πνευμόνων - μεθόδου εντελώς μη παρεμβατικής, διενεργούμενη χωρίς χορήγηση ακτινοβολίας. Έτσι, η υπερηχογραφία πνεύμονος μπορεί να χρησιμοποιηθεί στον προσυμπτωματικό έλεγχο ασθενών σε κίνδυνο να αναπτύξουν διάμεση πνευμονοπάθεια λόγω παθήσεων του συνδεικού ιστού, όπως το σκληρόδερμα, το οποίο, σε μεγάλη αναλογία προσβάλλει τους πνεύμονες και τους αναπνευστικούς μύες.