Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ,  οι βρογχεκτασίες, όπως κάθε πνευμονοπάθεια, εξ άλλου, είναι η κοινή απάντηση σε ποικιλία βλαπτικών επιδράσεων στο τραχειοβρογχικό δένδρο/παρέγχυμα. ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ. προοδευτικά επιδεινούμενη δύσπνοια, χρόνοιος βήχας με αθρόα αποβολή πτυέλων, αιμόπτυση, υποτροπιάζουσε ςλοιμώξεις του αναπνευστικού με παροξύνσεις.Τυπικά εμφανίζονται σε περιπτώσεις με υποτροπιάζουσες πνευμονικές λοιμώξεις, που χαρακτηρίζονται από παραγωγή παθολογικής συστάσεως τραχειοβρογχικών εκκρίσεων κι αιμοπτύσεως. Συχνά, η αιμόπτυση είναι το μοναδικίο σύμπτωμα και αφορά το 50%των περιπτώσεων βρογχεκτασιών. Γενικά η χρονία βρογχίτιδα και ο εκ πλακωδών επιθηλίων πνευμονικός καρκίνος είναι το 1ο και 3ο συχνότερο αίτιο αιμοπτύσεως, οι βρογχεκτασίες το 2ο. Συχνότερα προσβάλλονται τα οπισθoβασικά τμήματα των κάτω λοβών (βλέπε εικόνα στην κορυφή του λήμματος). ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ. Αμφοτερόπλευρες στο 50%. Συνήθως προπσβάλλονται τα οπισθοβασικά πνευμονικά τμήματα. ΑΦΙΑ ΘΩΡΑΚΟΣ: διεσταλμένοιι, παχυτοιχωματικοί βρόγχοι, με κυστική απεικόνιση ή σαν γραμμές τραμ, ιδιαίτερα στους κάτω λοβούς. Μπορεί να απρατηρηθεί μείωση του πνευμονικού όγκου ή και εικόνα μελιττοκηρύθρας. Μπορεί να περιγράφονται ταυτόχρονα περιοχές πυκνώσεως και παρεγχυματικών αλλοιώσεων. HRCT: Είναι ειδική και υψηλής ευαισθησίας μέθοδοπς για τη διάγνωση βρογχεκτασιών, σε βαθμό που έχει παρεκτοπίσει την παραδοσιακή βρογχογραφία, με χρήση σκιαστικού μέσου. Τα καλύτερα ευρήματα των βρογχεκτασιών είναι η απώλεια της προοδευτικής λεπτύνσεως του βρόγχου στην πορεία του προς την περιφέρεια και η εικόνα σφραγιδόλιθου, που δείχνει έναν δαιτεταμένο βρόγχο παρακείμενο σε μια πολύ μικρότερης διαμέτρου αρτηρίας. Ο διατεταμένος βρόγχος εκτείνεται προς τον υπεζωκότα (<1 cm). Εικόνα 2. βρογεκτασίες αναγνωρίζονται αριστερά και, ιδίως, στο μέσο λοβό δεξιά. 1: εικόνα σφραγιδόλιθου, 2: σημείο των γραμμών τραίνου. Αναγνωρίζονται, επίσης βύσματα εκκρίσεων.

Ορίζονται ως εντοπισμένες διατάσεις βρόγχων με πάχυνση του βρογχικού τοιχώματος. Επιδημιολογικά, καθώς υπάρχουν πολλά είδη βρογχεκτασιών που, ουσιωδώς, μπορούν να εμφανιστούν σε όλα τα στάδια της ζωής, δεν μπορεί να εντοπιστεί μια δημογραφική εκτίμηση της επιπτώσεώς τους, αλλά γενικά, εντάσσονται σε δύο κύριες κατηγορίες: τις μεταλοιμώδεις και της εκ κυστικής ινώσεως.
Διακρίνονται σε συγγενείς κι επίκτητες.
Οι συγγενείς συνιστούν κατασκευαστικά ελλείμματα (βρογχική ατρησία), παθολογική μεταγωγή της βλέννης (σύνδρομο Kartagener), (υπερβολικής απραγωγής) παθολογικής συστάσεως τραχειβρογχικές εκκρίσεις (κυστική ίνωση) ή δευτεροπαθείς σε έκπτωση του αμυντικού συστήματος. Επίκτητες. Συνήθως, μετά λοιμώξεις στην παιδική/προεφηβική ηλικία. Εδράζονται περιφερικά στο βρογχικό κώλυμμα που δημιουργήθηκε από βύσματα πτυέλων. Παθολογοανατομικά διακρίνονται σε κυλινδρικές, κιρσοειδείς και σακκοειδείς. Χειρότερες, από πλευράς κλινικής εικόνας είναι οι τελευταίες. Στις κυλινδρικές, οι βρόγχοι έχουν ενιαία διατομή και απράλληλα τοιχώματα (σημείο των γραμμών τραμ και σημείο signet ring).  Είναι συχνότερες, από τις άλλες μορφές. Οι κιρσοειδείς σχετικά ασυνήθεις, κατά τις οποίες ο αυλός των διατγεταμένων βρόγχων δεν είναι οιογενούς διαμέτρου, αλλά εμφανίζει στενώσεις. Οι κυηστικές ή σακκοειδείς, αντίθετα, είναι η σοβαρότερη μορφή με κυστικές αλλοιώσεις που εκτίνονται μέσχρι του υπεζωκότος. Επιπλέον, οι βρογχεκτασίες μπορεί να επίναι απότοκες πνευμονικής ινώσεως, εξ έλξεως βρογχεκτασίες - όρος που με ακρίβεια αποτυπώνει την παθογένεια του τύπου αυτού βροχγεκτασιών.,   
Η αιτιολογία των βρογχεκτασιών παρουσιάζεται αναλυτικά στο λήμμα: ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ. ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ. Οι βρογχεκτασίες είναι μάλλον δύσκολο -παρ΄ό,τι δεν αποκλείεται- να αναγνωριστούν στην απλή αφία θώρακος, ακόμη και στην CT. Η σπουδαιότερη διαφορική διάγνωση είναι με την παρουσία σημείου μελιττοκηρύθρας, που προσανατολίζει προς πνευμονική ίνωση, στην οποία, επίσης, αναγνωρίζονται εξ έλξεως βρογχεκτασίες. Επίσης, στην CT μπορεί να εισάγει κάποια σύγχυση με τις αεριώδεις κύστεις, που παριστά παγιδευμένο αέρα στου διευρισμένοςυ αεροχώρους μπου μπορεί να μιμηθούν κυστικές βρογχεκτασίες. Στις πριπτωσεις αυτές, διευκρινίσεις παρέχει η εκπνευστική αφία θώρακος, όπου διακρίνεται ο παγιδευμένος αέρας επί εμφυσήματος, ενώ αναδεικνύεται βαθμός συμπτώσεως των αεραγωγών επί βρογχεκτασιών. ΘΕΡΑΠΕΙΑ. [α] συστηματική φυσιοθεραπεία θέσεως και απροχέτευση βρόγχων. [β] πρώιμη χορήγηση αντιβιοτικών, συχνά με μακροπερίοδη προφυλακτική αγωγή. [γ] χορήγηση βρογχοδασταλτικών όπου οι επιλοιμώξεις συμοδεύονται με βρογχόσπασμο.