Βρογχοδιασταλτικά φάρμακα στη ΧΑΠ

insert_commentκλικ
Η χρόνια αποφακτική πνευμονοπάθεια είναι χρόνια πάθηση εξελισσόμενη αλλά ελεγχόεμνηπου χαρακτηρίζεται από σχεδόν μη αναστρέψιμη αύξηση των αντιστάσεων στους αεραγωγούς, που οφείλεται σε φλεγμονώδη απάντηση σε ποικιλία τοξικών παραγόντων που παρασύρονται με την εισπνοή και, κυρίως με το κάπνισμα.
import_contactsΤα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα αποτελούν τη βάση (του άσθματος και )της ΧΑΠ. Τα παρατεταμένης δράσεως βρογχοδιασταλτικά φάρμακα μειώνουν τον αριθμό και την ένταση των παροξύνσεων, αναχαιτίζουν το ρυθμό τήσιας μειώσεως της αναπνευστικής λειτουργίας (συνήθως ελεγχόμενης με σειρά σπιρομετρήσεων) και βελτιώνουν τους δείκτες ποιότητας ζωής. Εν τούτοις, τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών, με διαφορετικά μακράς δράσεως βρογχοδιασταλτικά σκευάσματα,  δεν είναι συγκρίσιμα μεταξύ τους, λόγω ασυμβατότηητας μεταξύ των υιοθετούμενων νοσογραφικών ορισμών και της ποικιλίας των ακολουθούμενων στατιστικών μεθόδων. Από τη μελέτη TORCH και άλλων, με τις οποίες συγκρίθηκε η προπτική βελτίωση της αναπενασυτικής λειτουργίας, έχουν πράγματι δείξει ότι τόσο η σαλμετερόλη, όσο και το τιοτρόπιο δρον επιβραδύνοντας το ρυθμό ετήσιας απώλειας της αναπνευστικής λειτουργίας.Συνππτικά, οι μελέτες αυτές έχουν καταλήξι στα εξής αποτελέσματα:
     
μελέτη θεραπευτικό σχήμα ετήσια μείωση του FEV1 (ml)
TORCH σαλμετρόλη φλουτικαζόνη 39
σαλμετερόλη 42
φλουτικαζόνη 39
εικονικό φάρμακο 55
UPLIFT τιοτρόπιο 40
εικονικό φάρμακο 42
UPLIFT +/- ICS/LABA τιοτρόπιο 40
εικονικό φάρμακο

47

LABA: μακράς δράσεως β2-διεγέρτες, ICS: εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή

Από την επισκόπηση του πίνακα προκύπτει ότι η σαλμετερόλη, η φλουτικαζόνη, το τιοτρόπιο, ή οι συνδυασμοί τους απολήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα και αδυνατούν να προσφέρουν περισσότερο όφελος στους ασθενείς με ΧΑΠ , έναντι αυτών που δεν λαμβλάνουν θεραπεία.

Fig. 1— Αποτελέσματα από τη μελέτη TORCH

– – – –:εικονικό φάρμακο

––––: σαλμετρόλη 50 μg

- - - -: : φλουτικαζόνη 500 μg

+φλουτικαζόνη 500μg

⧉Γενικά, η επιδίωξη της θραπευτικής αγωγής στη ΧΑΠ είναι:
η μείωση της συχνότητας και της βαρύτητας των παροξύνσεων
η πιβράδυνση του ρυθμού ετήσιας μειώσεως της αναπνευστικής λειτουργίας
η βελτίωση της ανοχής στην άσκηση
η βελτίωση της ποιόττηας ζωής και,
η μείωση της θνητότητας.

Η απόδοση των βρογχοδιασταλτικών φαρμάκων, σε ατομικό επίπεδο, αξιολογείται με τον περιοδικό έλεγχο της αναπνεσυτικής λειτουργίας, π.χ., με τη μέτρηση του FRV1 και συγκεκριμένων βιολογικών δικ΄των, όπως η CRP και προκαλσιτονίνη.

Η θνητότητα ήταν πρωταρχικός κλινικός στόχος στη μελέτη  ΤORCH  και δευτερύων στόχος στην  UPLIFT. Στην UPLIFT αναδείχθηκε μια τάση βελτιώσεως, που δεν επιβεβαιώθηκε στην TORCH. Εν τούτοις, αναδείχθηκε ότι η επιρροή της σαλμετερόλης, όσο και του τιοτροπίου ήταν συγκρίσιμη μτα αποτελέσματα που αναδείχθηκαν στην ομάδα που λάμβανε το συνδυασμό σαλμετερόλη+φλουτικαζόνη +τιοτρόπιο. 

Διαπιστώθηκε, όμως, ότι τα μακράς δράσεως βρογχοδιασταλτικά βελτιώνουν τον πνευμονικό υπεραερισμό κατά την ηρμία και την άσκηση Ιμείωση της FRC και αύξηση της IC), γεγονός που απέληξε στη βελτίωση της ανοχής στην άσκηση.

  •