Η πνευμονική ελαστικότητα είναι ουσιώδης ιδιότητα των πνευμόνων, που εισφέρει στην άρτια λειτουργία του. Απεικονίζεται στη συνάρτηση όγκου-πιέσεως(à470, 471), είναι άθροισμα των επιμέρους λειτουργικών μονάδων στους πνεύμονες και μπορεί να εκφραστεί μαθηματικά.
V=A-B
Όπου PST είναι η στατική διαπνευμονική πίεση, Α είναι η ασύμπτωτος παράγωγος στον άξονα του όγκου, στο επίπεδο της TLC, και Β είναι η μείωση του όγκου για επίπεδα κάτω από το Α, στα οποία η διαπνευμονική πίεση είναι 0. Ο εκθέτης k είναι συντελεστής σχήματος ο οποίος, σε συνδυασμό με τον πνευμονικό όγκο, περιγράφει την κλίση της καμπύλης πιέσεως-όγκου ανά λίτρο όγκου (δηλαδή ισχύει: k=dV/dPST (A-V)-1.
O συντελεστής σχήματος είναι ανάλογος της ειδικής ενδοτικότητας. Στην εξίσωση αγνοείται η ποσότητα της ιστικής μάζας των πνευμόνων. Στους υγιείς, ο k έχει μέγεθος 0.12±0.015 cm H2O και αυξάνεται επί εμφυσήματος, ενώ μειώνεται επί πνευμοινικής ινώσεως.
βλέπε: ηλικίωση πνεύμονος.