Η ΙL10 αναστέλλει τη σύνθεση αριθμού κυτοκινών όπως η IFN-γ και –β στους Τh1 Τ-helper υποπληθυσμούς των Τ-λεμφοκυττάρων. Τη δράση της αυτή ανταγωνίζεται η IL4. Η ανασταλτική δράση επί της παραγωγής της ιντερφερόνης-γ είναι έμμεση, και φαίνεται ότι είναι αποτέλεσμα της συνθέσεως της IL12 από τα επικουρικά κύτταρα. Η IL10 παράγεται και αναστέλλει τη λειτουργία των Th1 και Th2 κυττάρων. Στα διεγερμένα από βακτηριακούς πολυσακχαρίτες μακροφάγα, η IL10 αναστέλλει τη σύνθεση της IL1, IL6 και TNF-a ((à74, 85, 87, 91-95, 144,212, 213, 307, 359, 502, 1009, 1105-06, 1294, 1356), προάγοντας μεταξύ άλλων την αποδόμηση του mRΝΑ της κυτοκίνης. Οδηγεί στην αναστολη της αντιγονοπαρουσιαστικής διαδικασίας. Αναστέλλει in vivo την έκκριση του TNF-a και προσταστεύει έναντι της θανατηφόρου δράσεως των ενδοτοξινών[i].
[i] T J Standiford and J C Deng, University of Michigan, Ann Arbor, MI, USA