Πλέον της λειτουργίας της ανταλλαγής αερίων, οι πνεύμονες υπεισέρχονται στη διατήρηση της ομοιοστασίας του οργανισμού, αντιρροπώντας κάθε τάση μεταβολικής αποκλίσεως του pH, προκαλώντας μεταβολές στη μερική πίεση του CO2· ενώ εισφέρουν στη διατήρηση της ακεραιότητας του οργανισμού, ενόσω εκεί διηθούνται θρόμβοι ή μικρές φυσσαλίδες αέρος παραγόμενοι στο φλεβικό δίκτυο. Στο ισχυρό ενδοθηλιακό σύστημα των πνευμόνων μεταβολίζονται βιοδραστικές ουσίες, όπως η αδρεναλίνη, η ακετυλοχολίνη κ. ά., μετατρέπουν την αγγειοτασίνη Ι σε ΙΙ, μέσω της δράσεως του μετατρεπτικού ενζύμου, που παράγεται στα ενδοθηλιακά κύτταρα των πνευμονικών τριχοειδών, παράγουν ηπαρίνη και IgA, που εισφέρει στην προστασία κατά των λοιμώξεων, διατηρούν τη στειρότητα στον οργανισμό, παράγοντας βλέννη, που εμπεριέχει αντιμικροβιακά συστατικά, ενώ στο επιθήλιο ανιχνεύεται διπλή οξειδάση 2, που παράγει υπεροξείδιο του υδρογόνου, χρήσιμο για σύνθεση υποθειοκυανιούχων ουσιών με αντιμικροβιακή δράση (δράση που απουσιάζει από τους πάσχοντες με κυστική ίνωση). Τέλος, παρέχουν μηχανική, αντικραδασμική προστασία στην καρδιά.