Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Ο νόμος Boyle καθορίζει ότι, υπό σταθερή θερμοκρασία, ο όγκος συγκεκρι­μέ­νης ποσότητας (αριθμός μορίων) οποιουδήποτε αερίου, μεταβάλεται αντι­στρό­φως ανάλογα με την πίεση, υπό την οποία το αέριο αυτό εκφέρεται. Για τα ιδα­νι­κά αερία, δηλαδή, ισχύει ότι το γινόμενο της πιέσεως επί τον όγκο παραμένει σταθερό, επί σταθερής θερμοκρασίας:                 P₁∙V₁⇒P₂∙V₂,

επειδή τα μόρια αερίων  ‘πα­ρ­άγουν’ πίεση, λόγω των διαρκών συγκρούσεων μεταξύ τους και επί των τοιχωμάτων του περιέκτη τους. Συμπιέζοντας τον όγκο του αερίου, προκαλείται αύξηση  του αριθμού των μορίων ανά μονάδα όγκου, και, επομένως, του αριθ­μού των μεταξύ τους συγκρούσεων, ανά μονάδα επιφανείας του περιέκτη τους.

 Για κάθε αέριο, η πίεση είναι συνάρτηση του αριθμού των συγκρούσεων και της ταχύτητας  των μορίων του& επομένως, υπό σταθερή θερμοκρασία (σταθερή ταχύτητα) η μεταβολή της πιέσεως είναι ανάλογη της μεταβολής του όγκου του.

Ο νόμος του Boyle έχει ευρεία εφαρμογή στη φυσιολογία της αναπνοής, καθώς εξυπηρετεί την κατανόηση των μεταβολών των πιέσεων, κατά τη διάρκεια του ανα­πνευ­στικού κύκλου. Αποτελεί τη βάση της πληθυσμογραφικής εκτιμήσεως των αμετακινήτων όγκων στον πνεύμονα (υπολειπόμενος όγκος), μετά το τέλος της εκπνοής,

Σ΄ένα περιέκτη πλήρη αερίου, η μείωση του όγκου συνεπάγεται ανάλογη αύξηση της πιέσεως και αντίθετα:

P.V=K       

Στην πληθυσμογραφία θώρακος, ο Νόμος Boyle εφαρμόζεται ως εξής:

 βλέπε, επίσης, πίνακα