|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ΣΥΝΟΨΗ. Η Πνευμονική εμβολή, ΠΕ, συχνά διαφεύγει της ιατρικής παρατηρήσεως και, ως εκ τούτου, πρέπει να αποτελεί υπόνοια σε κάθε ασθενή με σχετικά συμπτώματα και σε εκείνους που δεν απαντούν στην αρχική θεραπεία, κια σε κάθε περίτπωση ανεξήγητης επιδεινώσεως. Οι περισσότερες περιπτώσεις ΠΕ ακολουθούν εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση της ιγνυακής ή ειλεομηριαίας αρτηρίας, Κατά κανόνα, οι ασθενείς με μικρή ΠΕ προσέρχονται με δύσπνοια, και εκείνοι με μέτριου μεγέθους ΠΕ προέσρχονται με πλευροδυνία κια σημεία εμφράγματος. Επειδή η ΠΕ μπορεί να είναι θανατηφόρος, κι επομένως, η ευχερής αναγνώρισή της και η εφαρμογή άμεσης θεραπείας είναι κρίσιμης σημασίας. μερικά από τη συνηθέστερα συμπτώματα και σημεία είναι: Η δύσπνοια, στο 90% των περιπτώσεων, μπορεί να εισβάλει αιφνίδια. πλευρωδυνία, αιμόπτυση, συγκοπή, ταχυκαρδία,, καρδιακός ρυθμός >110 ώσεις/λεπτό. ταχύπνοια, αναπνοές >20/ λεπτό. Πυρετός Περιγραφή. •Η Πνευμονική εμβολή είναι επιπλοκή της εν τω βάθει φλεβοθρομβώσεως. •Η θνητότητά της, χωρίς θεραπεία, είναι υψηλή, 30%, υπό θεραπεία, χαμηλή, <5%. •Αποτελεί πολύ υψηλό κίνδυνο κατά την εγκυμοσύνη. •Συνδέεται με κακοήθεια, ακινησία, θρομβωτικές παθήσεις του αίματος, εγκυμοσύνη, παχυσαρκία. •Η μέτρηση των δ-διμερών είναι εξέταση με υψηλή ευαισθησία, αλλά περιορισμένη ειδικότητα. •Η θεραπεία έγκειται στην αποτροπή δημιουργίας νέου θρόμβου. Οι ασθενείς με υποροπιάζουσα ΠΕ μπορεί να χρειαστεί για παρατεταμένο διάστημα, ενδεχομένως, καθ΄όλη τη διάρκειας της ζωής, αντιπηκτικά. •Σπανιότερα, πρόκειται για λιπώδη εμβολή, κατ΄ακολουθία μείζονος τραύματος στην πύελο/ισχίο, ή εμβολή νεοπλασματικών κυττάρων. Η λιπώδης εμβολή είναι σπάνιο και ανεξάρτητο φαινόμενο. Οι ασθενείς προσέρχοντι με σοβαρή δύσπονοια κια παθολογικές αλλοιώσεις από την αφία θώρακος (εκτεταμένη αμφοτερόπλευρη πύκνωση παρόμοια εκείνης επί ARDS, κλινική εικόνα. Δύσπνοια, βήχας, αιμόπτυση, πλευροδυνία, θρόμβωση εν τω βάθει πλευρών, υποξία, υπόταση, ταχυκαρδί ![]() εικόνα 1. σημείο Fleischner. ακτινολογικά ευρήματα. η αφία θώρακος μπορεί να είναι φυσιολογική. Μπορεί να παρατηρηθούν: •σημείο Fleischner - τοπική διάταση της πνευμονικής αρτηρίας, λόγω διατάσεως από τον θρόμβο. •Humpto σπιμθηρογράφημα αερισμού/αιματώσεως. - αναγνωρίζονται ελλέιμματα αιματώσεως. CT και CTPΑ - ελλείματα στη διαδορμή του πνευμονικού αρτηριακού δένδρου Μπορεί, ακόμη να αναγνωριστεί εικόνα μωσαϊκού, με τις περιοχές μικρότερης αιματώσεως. •πνευμονική αγγειογραφία •υπερηχοκαρδιογραφία. διάταση του δεξιού κόλπου, με δεξία κοιλιακή υπερτροφία και πνευμονική αρτηριακή υπέρταση. διαχείριση Μέριμνα για υποστήριξη ζωτικών λειτουργιών, διατήρηση βατών αεραγωγών, οξυγόνωση ιστών. χορήγηση αντιπηκτικών, επί τεκμηριώσεως της διαγνώσεως. Εκτεταμένη θρομβοεμβολική νόσος, με υπόταση κια ταχυκαρδία, μπορεί να απαιτήσει την απροχή θρομβολύσεως |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
Αναφέρεται ως απόφραξη κλάδου (-ων) της πνευμονικής αρτηρίας. η πλειονότητα των περιπτώσεων οφείλεται σε απόφραξη λόγω ενσφηνώσεως θρόμβου και, επομένως, η παθολογική οντότητα περιγράφεται ως πνευμονική θρομβοεμβολή. Μπορεί να έχει και άλλα αίτια, όπως, εμβολή αέρος, λίπους, καρκινικών κυττάρων, αμνιοτικού υγρού. Η Π.Ε. είναι συνηθισμένη παθολογική κατάσταση των πνευμόνων, αλλά, ακόμη, δύσκολη η διάγνωσή της, εφόσον με τη χρήση αντικειμενικών δοκιμασιών επιβεβαιώνεται σε ποσοστό μόλις 20% των ασθενών (&). ενώ δεν υπάρχει μια κλινικοεργαστηριακή δοκιμασία ικανής ευαισθησίας και ειδικότητας, που να έχει την ικανότητα να διαγιγνώσκει πόλες τις περιπτώσεις πνευμονικής εμβολής (&). Η κλινική της εικόνα κυμαίνεται σ΄ένα ευρύ φάσμα, από τον πλήρως ασυμπτωματικό ασθενή, που διαγιγνώκεται τυχαία, μέχρι τη μαζική εμβολή, με πολύ θορυβώδη εικόνα, που απειλεί τη ζωή του ασθενούς. Παρά τις σύγχρονες εξελίξεις της διαγνωσικής τεχνικής, τα τλευετάι χρόνια, κρίσιμες ερωτήσεις παραμένουν αναπάντητες, αναφορικά με την παθογένεια, την κλινική εικόνα, τη διάγνωση και τη θεραπεία της σοβαρής παθήσεως. Διάφροι συμπαρομαρτούντες παράγοντες, προερχόμενοι από χρόνιες συνοσηρόττηες, μπορεί να συμπεριφέρονται ως συγχυτικοί παράγοτες στην αποτίμηση της παρουσίας και της βαρύτητας της Π.Ε. Έχουν αναπτυχθεί, ασφαλείς ελάχιστα παρεμβατικές τεχνικές για τη βελτίωση της διαγνωστικής αξίας της κλινικής εκτιμήσεως, οι οποίες μπορεί να αντικαταστήσουν την πνευμονική αγγειογραφία (που παραμένει η standard εξέταση) σχεδόν σε όλους, εκτός σπάνιων εξαιρέσεων, τους ασθενείς. Εντούτοις, δεν έχει κατακυρωθεί μια απλή διαγνωστική δοκιμασία, ικανής ευαισθησίας και ειδικότητας για όλους τους ασθενείς. Το δίλημμα αυτό, οδήγησε στην διατύπωση πολλών συστημάτων διαβαθμίσεως, προκειμένου να βαθμονομηθεί ο κίνδυνος, η προεξεταστική πιθανότητα, και να παρέξει επικουρική καθοδήγηση για την κατάλληλη διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση. Η αντιπηκτική θεραπεία με μη κλασματοποιημένη ή χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνη, και αναστολείς του παράγοντα Xa είναι η βασική διαχείριση της οξείας πνευμονιής εμβολής (&). παράγοντες κινδύνου για ΠΕ
* θετική διαγνωστική αξία. **αρνητική διαγνωστική αξία Η ψηφιακή αγγειογραφία εμφανίζει αγγειακά ελλείμματα επί οξείας πνευμονικής εμβολής. Η τομογραφία μαγνητικού συντονισμού.... |
PESI INDEX : Pulmonary Embolism Severity Index (PESI) (&) ηλικία, φύλο: άνδρες (+10) γυναίκες (0) ιστορικό νεοπλασίας (+30) ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας (+10) ιστορικό χρόνιας πνευμονοπάθειας (+10) καρδιακός ρυθμός>=110 (+20) συστολική αρτηριακή πέιση < 100 mmHg (+30) αναπνευστική συχνότητα >=30 (+20) θερμοκρασία: <36°C (+10) (+20) διαταραχές ΚΝΣ: αποπροσανατολισμός, λήθαργος, κατατονία, κώμα (+60) κορεσμός οξυγόνου <90% (+20)