Οι συστηματικές αλλεργικές αντιδράσεις ποικίλλουν από ήπιες, όπως η γενικευμένη κνίδωση, μέχρι σοβαρές και απειλητικές της ζωής αντιδράσεις, με καρδιαγγειακή κατέρρειψη, και θάνατο., όπως επί αναφυλαξίας. Είναι αποτέλεσμα ανοσολογικά επαγόμενης απελευθερώσεως από τα σιτευτικά κύτταρα και τα βασεόφιλα μεσολαβητών μετά έκθεση σε ειδικό αντιγόνο, σε προηγούμενα ευαισθητοποιημένα άτομα. Κλινικώς αδιάκριτες αντιδράσεις, προκαλούμενες από διαμεσολαβούμενες μέσω της IgE, ονομάζονται αναφυλακτοειδείς αντιδράσεις. Κοινά αίτα αναφυλαξίας είναι οι τροφές, τα φάρμακα, τα δήγματα εντόμων, το latex, και αλλεργικά παράγωγα χρησιμοποιούμενα στην ανοσοθεραπεία. Τα συμπτώματα της αναφυλαξίας εμφανίζονται εντός λεπτών από την έκθεση, και γενικά σχετίζονται με δερματικές αντιδράσεις, γαστρεντερικές εκδηλώσεις, αναπνευστικά προβλήματα και καρδιαγγειακές διαταραχές. Στις συνήθεις εκδηλώσεις περιλαμβάνονται γενικευμένη κνίδωση/αγγειοοίδημα, ναυτία, έμετοι, stridor, συρρίττοντες ρόγχοι, υπόταση και συγκοπή. Η αναφυλαξία απαιτεί άμεση αντιμετώπιση με επινεφρίνη, χορηγούμενη ενδομυϊκώς, σε δόση (για ενήλικες 0.3-0.5 ml και για παιδιά 0.01 ml/Κg, διαλύματος 1:1000). Η δόση μπορεί να επαναλαμβάνεται ανά διαλείμματα 5-15 λεπτών. Στην υποστηρικτική θεραπεία περιλαμβάνεται καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση, χορήγηση υγρών IV, οξυγόνο, αντιισταμινικά, και κορτικοειδή. Μετά το πρώτο επεισόδιο, ο ασθενεής πρέπει να εκτιμηθεί από αλλεργιολόγο/πνευμονολόγο για τον εντοπισμό του αλλεργιογόνου και προκειμένου να αναληφθούν προστατευτικά μέτρα αποφυγής εκθέσεως και εκμαθήσεως αυτοχορηγούμενης επινεφρίνης.
βλέπε: απόφραξη ανώτερων αναπνευστικών οδών από φάρμακα