Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Ασκούν έλξη επί των σωματιδίων και μπορεί να εκτρέψουν την πορεία τους προς την επιφάνεια του αεραγωγού, επί της οποίας τελικά καθηλώνονται, ιδίως εάν πρόκειται για αντίθετης ηλεκτροστατικής φορτίσεως σωματίδια. Η ηλεκτροστατική έλξη είναι, πάντως μικρής σημασίας μηχανισμός καθηλώσεως, κάτω από συνήθεις καταστάσεις. Η ηλεκτροστατική έλξη στις ανώτερες αναπνευστικές οδούς, όπως στην περιοχή του λεμφοζιδιακού δακτυλίου Waldeyer και άλλες περιοχές με εντατική ανοσολογική δραστηριότητα, ασκεί προστατευτική λειτουργία, καθώς διευκολύνει τη διήθηση και κατακράτηση των δυνητικά βλαπτικώνπαραγόντων. Μικρού βάρους ιόντα που παρασύρονται με τον αέρα, μπορούν να καθηλώνονται με το μηχανισμό αυτό, στη στοματική κοιλότητα και το φάρυγγα και θεωρείται ότι οι αμυγδαλές έχουν κατάλληλα φορτισθεί για τη λειτουργία αυτή. Έχει δειχθεί ότι τα ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια υφίστανται πολλαπλάσιο ρυθμό καθηλώσεως, αλλά επιπλέον, μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι και η φόρτιση του ατόμου προκαλεί αύξηση της καθηλώσεως σωματιδίων. Οι ενδοπνευμονικοί αεραγωγοί, πάντως, καλύπτονται από ένα σχεδόν αγώγιμο ηλεκτρολυτικό υλικό, ώστε αποκλείεται η ανάπτυξη ισχυρών ηλεκτρικών πεδίων. Η κατακράτηση (à693) αυξάνεται με τη διάρκεια 'κρατήματος' και το βάθος της αναπνοής. Η αποτελεσματικότητα του μηχανισμού καθηλώσεως με ηλεκτροστατικές δυνάμεις εξαρτάται, τέλος, από το λόγο φορτίο/μάζα, που καθορίζει την ηλεκτρική κινητικότητα των σωματιδίων της αεροσόλης.

στην εικόνα  αναπαρίστανται οι τρόποι, το μέγεθος και το βάθος των σωματιδίων που καθηλώνονται στο τραχειοβρογχικό δένδρο