Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Η τακτική κατανάλωση ψαριών και άλλων τροφών πλούσιων σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (FA) δεν αυξάνει τον κίνδυνο για κολπική μαρμαρυγή (AF), όπως συμπεράνθηκε σε μια μετα-ανάλυση προηγούμκενων μελετών με βάση τον πληθυσμό. Το εύρημα μπορεί να μετριάσει τις πρόσφατες ανησυχίες σχετικά με τη λήψη συμπληρωμάτων ωμέγα-3 FA σε υψηλότερες δόσεις σε ασθενείς κλινικών δοκιμών με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο (CV), λένε οι ερευνητές, αλλά δεν μπορεί να τις 

Πράγματι, στις 17 μελέτες κοόρτης στη μετα-ανάλυση, ο κίνδυνος περιστατικού AF δεν επηρεάστηκε από τα αυξημένα επίπεδα εικοσαπεντανοϊκού οξέος (EPA) στο κυκλοφορικό και στο λιπώδη ιστό από τη διατροφική πρόσληψη. Επιπλέον, ο κίνδυνος φάνηκε να μειώνεται σημαντικά με τέτοια επίπεδα εικοσιδυαεξανοϊκού οξέος (DHA), εικοσιπενταενοϊκού οξέος (DPA) και EPA συν DHA.

Τα σήματα κινδύνου ΚΜ που σχετίζονται με υψηλές δόσεις ωμέγα-3 FA σε συμπληρώματα ή σε μορφή συνταγής σε ορισμένες κλινικές δοκιμές «μπορεί να μην είναι απαραίτητα γενικεύσιμα σε χαμηλότερες δόσεις συνήθους διατροφικής πρόσληψης ωμέγα-3», καταλήγει η έκθεση της μελέτης που δημοσιεύτηκε στις 17 Ιουλίου στο Περιοδικό του Αμερικανικού Κολλεγίου Καρδιολογίας .

Άλλες πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι οποιοσδήποτε αυξημένος κίνδυνος AF από την πρόσληψη ωμέγα-3 FA είναι δοσοεξαρτώμενος και μπορεί να σχετίζεται με τη λήψη συμπληρωμάτων ωμέγα-3 FA ή τη λήψη φαρμάκων σε υψηλές δόσεις, όπως 4 g/ημέρα.

«Σε συνδυασμό με τα πιο σταθερά οφέλη αυτών των λιπαρών οξέων στην πρόληψη ανεπιθύμητων στεφανιαίων συμβαμάτων, η μελέτη μας προτείνει ότι οι τρέχουσες διατροφικές οδηγίες που συνιστούν την κατανάλωση ψαριών/ωμέγα-3 λιπαρών οξέων θα πρέπει να διατηρηθούν», καταλήγουν οι συγγραφείς της έκθεσης, με επικεφαλής τον Frank. Qian, MD, MPH, Harvard TH Chan School of Public Health και Beth Israel Deaconess Medical Center, Βοστώνη, Μασαχουσέτη.

Η τρέχουσα μελέτη είναι "σημαντική για να δείξει ότι τα φυσιολογικά επίπεδα ωμέγα-3 που θα συσσωρεύονταν μέσω της διατροφής δεν φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο αρρυθμίας", ο προληπτικός καρδιολόγος Sean Heffron, MD, NYU Langone Health and Grossman School of Medicine, Νέα Υόρκη. Πόλη, είπε στο theheart.org | Καρδιολογία Medscape .

«Δίνει επίσης αξιοπιστία στο γεγονός ότι ο αυξημένος κίνδυνος είναι συγκεκριμένος για τη λήψη συμπληρωμάτων υψηλής δόσης, επειδή αυτή είναι η μόνη περίπτωση στην οποία έχουμε δει αυξημένη κολπική μαρμαρυγή σε συνδυασμό με ωμέγα-3», είπε ο Heffron, ο οποίος δεν συμμετείχε. στη μετα-ανάλυση.

Ένα συνοδευτικό άρθρο συμφωνεί. «Με βάση τα σημερινά στοιχεία, η μέτρια διαιτητική πρόσληψη ψαριών και θαλασσινών είναι απίθανο να επιτύχει αρκετά υψηλά επίπεδα ωμέγα-3-FA στο αίμα ή τους ιστούς που θα οδηγούσαν σε αυξημένο κίνδυνο ΚΜ, όπως παρατηρήθηκε σε κλινικές δοκιμές συμπληρωμάτων ιχθυελαίου και υψηλών δόσεων συνταγές», γράφουν η Christie Ballantyne, MD και η Xiaoming Jia, MD, Baylor College of Medicine, Χιούστον, Τέξας.

Ως εκ τούτου, καταλήγουν, «τα ψάρια θα πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν σημαντικό μέρος του μενού μιας υγιεινής διατροφής για την καρδιά».

Η μετα-ανάλυση περιελάμβανε 54.799 συμμετέχοντες από 21 χώρες παγκοσμίως σε 17 προοπτικές μελέτες κοόρτης που έδωσαν δεδομένα για το περιστατικό AF, στους οποίους υπήρξαν 7720 περιπτώσεις αρρυθμίας σε μια μέση παρακολούθηση 13 ετών. Εξέτασε συσχετίσεις μεταξύ τέτοιων περιπτώσεων και επιπέδων ωμέγα-3 FA σε δείγματα αίματος και λιπώδους ιστού.

Στην πολυμεταβλητή ανάλυση, τα επίπεδα EPA δεν συσχετίστηκαν με περιστατική AF, με αναλογία κινδύνου (HR) 1,00 (95% CI, 0,95 - 1,05) ανά εύρος μεταξύ των πενημονιών, την οποία η αναφορά περιγράφει ως τη διαφορά μεταξύ του 90ου και του 10ου εκατοστημόριου.

Αντίθετα, τα επίπεδα DPA, DHA και EPA συν DHA σχετίζονταν όλα με μειωμένη επίπτωση AF σε HR με εμβέλεια μεταξύ του πεπτιδίου:

• 0,89 (95% CI, 0,83 - 0,95) για DPA;

• 0,90 (95% CI, 0,85 - 0,96) για DHA; και

• 0,93 (95% CI, 0,87 - 0,99) για EPA και DHA συνδυαστικά.

«Βρήκαμε λίγα στοιχεία ότι οι συσχετίσεις διέφεραν σημαντικά ανάλογα με την ηλικία, το φύλο ή την παγκόσμια περιοχή ή μεταξύ των διαφόρων διαμερισμάτων λιπιδίων», αναφέρει η έκθεση. «Επιπλέον, η σχέση μεταξύ των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και της ΚΜ δεν διέφερε σημαντικά μεταξύ των ατόμων με υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο ».

Οι συγγραφείς παρατηρούν ότι ο επιπολασμός της χρήσης συμπληρωμάτων ωμέγα-3 FA στις κοόρτες ήταν πολύ χαμηλός, υποδηλώνοντας ότι τα επίπεδα βιοδεικτών ωμέγα-3 FA αντανακλούσαν σε μεγάλο βαθμό τη συνήθη διατροφική πρόσληψη.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της μετα-ανάλυσης ήταν απαλλαγμένο από καρδιαγγειακή νόσο ή με σχετικά χαμηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο, γράφουν, και «είναι κατανοητό ότι οι επιδράσεις των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στις κολπικές αρρυθμίες μπορεί να διαφέρουν σε εκείνες με υπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο έναντι χωρίς. "

Ωστόσο, σημειώνουν, σε μια προκαθορισμένη ανάλυση υποομάδας συμμετεχόντων που αντικατοπτρίζει την κοόρτη REDUCE-IT ατόμων με εγκατεστημένη καρδιοπάθεια ή με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, δεν παρατηρήθηκε συσχέτιση με περιστατικό AF για το EPA και προέκυψαν αντίστροφες συσχετίσεις για DPA, DHA και EPA συν DHA.

Στο άρθρο τους, οι Ballantyne και Jia λένε ότι η μετα-ανάλυση «αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη επιδημιολογική μελέτη που αξιολογεί τις εργαστηριακά μετρημένες συγκεντρώσεις ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και τον κίνδυνο κολπικής μαρμαρυγής στον γενικό πληθυσμό».

Ωστόσο, η σημαντική ετερογένεια μεταξύ των μελετών και των πληθυσμών τους είναι ένας σημαντικός περιορισμός της ανάλυσης, γράφουν, και στοχεύουν σε διαφορές στα πρωτόκολλα, την προετοιμασία του δείγματος, τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων, τον χρόνο παρακολούθησης και άλλες μεταβλητές.

«Παρά την αυστηρή προσέγγιση για την εναρμόνιση των δεδομένων σε κοόρτες και την προσαρμογή για πολλαπλούς συγχυτές», σημειώνουν οι Ballantyne και Jia, «οι μελέτες παρατήρησης έχουν πάντα δυνατότητες για υπολειπόμενους συγχυτές».

Τα ευρήματα υποστηρίζουν την κατανάλωση ψαριών ως υγιεινή για την καρδιά, γράφουν, αλλά «οι κλινικοί γιατροί πρέπει να γνωρίζουν και να συζητούν με τους ασθενείς τους κινδύνους έναντι των οφελών όταν συνταγογραφούν θεραπείες υψηλής δόσης ωμέγα-3 FA».

Το Ινστιτούτο Έρευνας Λιπαρών Οξέων παρείχε αναδρομικά μια μικρή αμοιβή σε ένα υποσύνολο των αναλυτών που συμμετείχαν σε αυτή τη μελέτη, αλλά δεν είχε κανένα ρόλο στο σχεδιασμό, την ανάλυση, τη συγγραφή χειρογράφων ή την απόφαση υποβολής για δημοσίευση, αναφέρει η έκθεση. Αποκαλύψεις για τους συγγραφείς της μελέτης περιλαμβάνονται στην έκθεση. Ο Ballantyne έλαβε επιχορήγηση/ερευνητική υποστήριξη μέσω του ιδρύματός του από τις Akcea, Amgen, Arrowhead, Esperion, Ionis, Merck, Novartis και Regeneron. και αμοιβές συμβούλων από τις Alnylam Pharmaceuticals, Althera, Amarin, Amgen, Arrowhead, AstraZeneca, Esperion, Genentech, Gilead, Matinas BioPharma, Merck, New Amsterdam, Novartis, Pfizer και Regeneron. Οι Heffron και Jia δεν έχουν αποκαλύψει καμία σχετική οικονομική σχέση.