O κλινοστατισμός είναι σημαντικό θεραπευτικό μέσο, για μεγάλο αριθμό παθήσεων, ιδιαίτερα του καρδιαγγειακού, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και και η προεκλαμψία, αν και, στην εποχή μας, κατανοείται ως συνέπεια (κώμα) ή ακόμη και ως αίτιο (πνευμονική εμβολή) παθολογικών καταστάσων, μάλλον, παρά ως θεραπευτική οδηγία.
Ο κλινοστατισμός μπορεί να θεωρηθεί ως το αντίθετο της ασκήσεως κι έτσι μπορεί να συνεπάγεται ποικιλία παθολογικών διαταραχών. Οι διαταραχές αυτές μπορεί να εμφανιστούν στους μεν ηλικιωμένους, εντίς 48ώρου, στους δε νεότερους, εντός 1-3 εβδομάδων. Οι παρενέργειεςτου κλινοστατισμού κατατάσσονται ανάλογα με το σύστημα που προσβάλλεται:
noteκυκλοφορικό. μείωση της καρδιακής εξωθήσεως, μίωση του όγκου του αίματος (κατά 750 ml κ.μ.ό.), ορθοστατική υπόταση, μείωση της μάζας των ερυθροκυττάρων, ααύξηση της γλοιότητας του αίματος, επίταση της φλεβοστάσεωςμε επιρρέπεια στον θρομβοεμβολισμό.
noteαναπνευστικό. μείωση των αναπνευστικών όγκων, ιδίως της ζωτικής χωρητικότητας, VC, και της λειτουργικής υπολειπομένης χωρητικότητας, FRC. μείωση του αρτηριακού κορεσμού.
noteμυϊκό σύστημα. μείωση της μυϊκής μάζας και συσταλτικότητας.
noteμεταβολισμός. απώλεια οστικών αλάτων, μείωση της ανοχής στην γλυκόζη, αύξηση της χοληστερόλh
noteνευρικό σύστημα. μεόιωση της αιθσητικόττηας και της της κινητικότητας, λόγω αισθητικής αποσαθρώσεως, ιδιαίτερα στους νοσηλευόμενους στην ΜΕΘ. συγκiνησιακή υποβάθμιση