Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

import_contacts
Λεπτοσπείρωση:  Επαφή με νερό πούχει μολυνθεί από μολυσμένα ούρα π., περπάτημα, κολύμπι ας ποτάμια, Επώαση 7-10 ημέρες: Πυρετός, ρίγη, κεφαλαλγία, μυοσκελετικοί πόνοι, βήχας (30%). Εμβαλοματοειδείς διηθήσεις στην ακτινογραφία θώρακος, επί σοβαρότερων περιπτώσεων, αιμόπτυση, μαζική σε σοβαρές περιπτώσεις. Επαφή με ζώα: ποντίκια, σκύλους, αγελάδες, χοίρους.  
παραγομίαση: 20% των μολυνθέντων διατρέχουν την παρασιτική νόσο τους ασυμπτωματικά. Κατανάλωση ανεπαρκώς μαγειρευμένων οστρακοειδών. Χρόνιος επωάσεως: 3-24 μήνες. Άπω, μέση  Ανατολή, Αυστραλία, Ανατολική Αφρική, δυτική και νότια Αμερική. Ύπουλη εισβολή με βήχα, δύσπνοια, θωρακαλγία, ηωσινοφιλία, πλευριτική συλλογή και δακτυλιοειδείς σκιάσεις, στην ακτινογραφία θώρακος. 
εχινοκκοκίαση. Υδατίς κύστις. Κατανάλωση μολυσμένης τροφής ή νερού. ΠΑρασιτική λοίμωξη που εμφανίζονται συμπτώματα, όταν οι πνευμονικές κύστεις διογκώνονται ή ρίγνυνται, όπως βήχας, δύσπνοια, αιμόπτυση αποβολή συγκριμάτων κύστεων.Μπορεί να εκδηλωθεί ως πνευμοθώρακας, μονήρεις ή πολλαπλές κύστεις στους πνεύμονες. Οι πνεύμονες αποτελούν τη δεύτερη, συχνότερη θέση λοιμώξεως, μετά το ήπαρ.
στρογγυλοείδωση. Ευρέως διαδεδομένη παρασιτική λοίμωξη από στρoγγυλοειδές stercolaris, διαφορική διάγνωση από άσθμα. Επί ανοισοκατεσταλμένων ατόμων, διάχυτη λοίμωξη. Η ηωσινοφιλία μπορεί να απουσιάζει. Μπορεί να υπάρχει απότερο ταξιδιωτικό ιστορικό. 
πενικιλλίωση. Λοίμωξη από μύκητα mammefei. Ανοσοκατεσταλμένα άτομα, HIV, που λερχονται σε επαφή, μέσω του δέρματος με μολυσμένο έδαφος. Η καλλιέργεια αίματος, συνήθως αποβαίνει θετική επί λοιμώξεως. Μπορεί να ομοιάζει με την ιστοπλάσμωση. 
Ιστοπλάσμωση. Έκθεση σε φωλιές νυκτερίδων. Επώαση 12-21 ημέρες. Κεντρική Αμερική, περιοχές Ohio, Missippi. 99% των προσβληθέντων παραμένουν ασυμπτωματικοί. Οξεία: πυρετός, βήχας, θωρκαλγία, αρθραλγίες, πολύμορφο ή οζώδες  ερύθημα, στην ακτινογραφία θώρακος: εμβαλομοτοειδείς σκιάσεις κια πυλαία λεμφαδενοπάθεια. χρόνια: Τα συμπτώματα και η εικόνα στην ακτινογραφία θώρακος μπορεί να ομοιάζει με φυματίωση ή καρκίνο πνεύμονος. 
πνευμονικό σύνδρομο hantavirus. Πυρετός, δύσπνοια, στην ακτινογραφία αμφοτερόπλευρα διάμεσα διηθήματα. Συνήθως αυτοϊώμενη, αλλά σε σοβαρές περιπτώσεις, ARDS με υψηλή θνητότητα.
ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΜΥΚΩΣΗ. H ακτινομύκωση είναι λοίμωξη από ένα gram+, υποχρρωτικά αναερόβιο βακτηρίδιο, το actinomyces israeli, που παλαιότερα εθεωρείτο μύκητας λόγω της συγκεκριμένης εμφανίσεώς του. Σχετίζεται με τη νοκάρδια και, συχνά, αποτελεί μέλος της στοματικής χλωρίδας. Η ακτινομύκωση προσβάλλει άτομα σε όλο τον κόσμο, συνήθως μέσης ηλικίας, καθώς η λοίμωξη στα παιδιά είναι σπάνια. Κατά παράδοση, χαρακτηρίζεται ανάλογα με την ανατομική περιοχή που προσβάλλει, ως αυχενοπροσωπική, πνευμονική και κοιλιοπυελική. Η πνευμονική ακτινομύκωση, πιτεύεται ότι, προκαλείται με εισρόφηση μολυσμένου υλικού με ακτινoμύκητα sp., ιδιαίτερα σε άτομα με πτωχή στοματική υγιεινή ή ελλειμματική οδονταφυΐα. Εναλλακτικά, η πνευμονική επινέμηση μπορεί να είναι διασπορά από κοιλιακές ή αυχενοπροσωπικές εντοπίσεις. Η λοίμωξη έχει ως αφετηρία περιοχές, όπου προϋπάρχει βλάβη του βελννογόνου, ειδικότερα επί νεκρωτικών βλαβών ή εισροφήσεων ξένων σωμάτων· δεν σέβεται ανατομικά όρια και μπορεί να διασπείρεται από τους πνεύμονες μέσω του υπεζωκότος και να εμφανίζεται ως μάζα του θωρακικού τοιχώματος. Oι ασθενείς με σοβαρότερες χρόνιες πνευμονοπάθειες είναι σε υψηλότερο κίνδυνο προσβολής και η υψηλότερη επίπτωση στους αλκοολικούς αποδίδεται στον υψηλότερο κίνδυνο εισροφήσεων που διατρέχουν. Συνήθως εμφανίζεται ως χρόνια κακουχία, που συνοδεύεται από σκίαση στους πνεύμονες, που μιμείται καρκίνο ή φυματίωση. Από τα συχνότερα συμπτώματα, βήχας, πτύελα, και θωρακαλγία. Σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα έχει περιγαφεί μια κεραυνοβόλος μορφή, οξείας πνευμονίας. Αναγνωρίζονται κι άλλες μορφές, όπως θωρακικό εμπύημα πνευμονικά οζίδια και κοιλότητες, κεγχροειδής νόσος και ενδοβρογχική απόφραξη.
Όλες οι μορφές μπορεί να επιδεινωθούν με αιματογενή διασπορά σε εξωπνευμονικά όργανα. διάγνωση. Επειδή μπορεί να εμφανιστεί σε αναρίθμητες διαφορετικές εικόνες πρέπει να υπάρχει υψηλός βαθμός υπόνοιας προκειμένου να προσεγγιστεί έγκαιρα η διάγνωση, αν και όχι σπάνια, η διάγνωση τίθεται από την παθολογοανατομική μελέτη βιοπτικού δείγματος. Πρόκειται για μια εν τω βλαθει κοκκιοματώδη λοίμωξη, κολπικού σχηματισμού, χαρακτηριστικό στοιχείο της οποίας είναι η ⁂παρουσία των κοκκίων θείου στο πύον ή τα ιστολογικά δείγματα, είναι παθογνωμονικό εύρημα. H ιστολογική τεκμηρίωση μπορεί, μερικές φορές να αποδειχθεί δυσχερής, επειδή στα δείγματα το βακτηρίδιο έχει την τάση να κατακερματίζεται, προς σχηματισμό κοκκοβακίλων, που προσομοιάζουν με διφθεριτοειδή, ενώ στις καλλιέργειες αναπτύσσεται βραδέως, υπό αναερόβιες συνθήκες. Τα κοκκία αποτελούνται από βασεόφιλο κέντρο που με τα μικρόβια που περιβάλονται από ακτινωτής διατάξεως ηωσινοφιλικής πρωτεϊνικής ύλης. Παρ΄όλο ότι τα κοκκία θείπου είναι διαγνωστικά για ακτινομύκωση μπορεί, επίσης, να εντοπιστούν στη νοκαρδίωση, χρωμομύκωση, ευμυκήτωμα, κια τη βοτρυομύκωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις ακτινομυκώσεως εκτός του ακτινομύκητος sp. (στον οποίο περιλαμβάνονται ο ακτινομύκης israeli - ο κοινότερος τύπος ακτινομύκητος, o naeslundii, ο vicosus, ο meyerii, και ο propionimbacterium propionicum, ανανγωρίζονται κια άλλι μικροοργανισμοί, όπως βακτηριοειδή, φουσοβακτήρια, καπνοκυτοφάγα, εικενέλλα corodens και εντεροβακτριοειδή. Η συμβολή των στελεχών αυτών στην παθογένεια της ακτινομυκώσεως δεν είναι γνωστή. θεραπεία.℞ H θεραπεία εκλογής είναι η πενικιλλίνη σε υψηλές δόοεις και για παρατεταμένη διάρκεια. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η αρχική θεραπεία είναι με ενδοφλέβιες χορηγήσεις επί 2-6 εβδομάδες, και ακολουθείται από με από του στόματος λήψη για 6-12 μήνες. για την παρεμπόδιση των υποτροπών. Ειδικότερα, η πνευμονική ακτινομύκωση φαίνεται ότι χρειάζεται μακροπερίοδη θεραπεία, συγκριτικά με άλλες μορφές θεραπείας. Η τετρακυκλίνη έχει χρησιμοποιηθεί για μεγαλύτερο διάστημα ως εναλλακτικό σχήμα στην πενιλικιλλίνη. Ταυτόχρονα, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική παροχέτευση των αποστημάτων ή η αφαίρεση των βλαβών, παράλληλα με την θεραπεία με αντιβιωτικά. Είναι ενδιαφέρον να τονιστεί ότι δεν φαίνεται αναγκαία η συγχορήγηση άλλων αντιβιοτικών, εκτός της πενικιλλίνης, για τη θεραπεία των άλλων μικροοργανισμών.

Σχιστοσωμίαση. Προκαλεί κυψελιδική αιμορραγία, κι, επομένως, αυξηση του ΤLCO. 
•Οι πνεύμονες προσβάλλονται, τόσο στις οξείες, όσο και τις χρόνιες μορφές της σχιστομιάσεως. Η σχιστομίαση είναι 1 από τα 10 κυριότερα αίτια νοσηρότητας μεταξύ ταξιδιωτών και προκαλείται από τις προνύμφες του σχιστοσωμίου mansonii ή του σ. haematobium ή του σ. japonicum. Πάνω από το 50% των ταξιδιωτών στην Αφρική μπορεί να μολυνθούν, ενώ η νόσος ενδημεί σε χώρες, όπως η Κίνα, Ιαπωνία, Φιλλιπίνες, Ταϋλάνδη. Οι πνεύμονες προσβάλλονται, τόσο στις οξείες, όσο και στις χρόνιες μορφές της σχιστομιάσεως.
η οξεία σχιστομίαση είναι μια νόσος ορομεταστροφής, που προσβάλλει τους μη ανοσοποιημένους οργανισμούς σε ενδημικές περιοχές. Είναι κοινό το ιστορικό εκθέσεως στο παράγοντα, με το κολύμπι σε λίμνες και ποτάμια. Μετά μια περίοδο 5 εβδομάδων επωάσεως, οι ασθενείς προσέρχονται με πυρετό, ρίγη, ιδρώτες, μυαλγίες, αδυναμία, ξηρό βήχα (30-65%), ηωσινοφιλία (συχνά). Από την ακτινογραφία θώρακος αναγνωρίζεται μη ειδικά διηθήματα και πυλαία λεμφαδενοπάθεια. Η νόσος υφίεται αυτόματα, μετά περίοδο περίπου 3 μηνών. 
Η χρόνια σχιστομίαση αναγνωρίζεται, κυρίως, σε κατοίκους των ενδημικών περιοχών. Οι κύριες εκδηλώσεις σχετίζονται με το ΓΕΣ, ενώ οι πνευμονικές εντοπίσεις συνοδεύονται με ηπατοσπληνομεγαλία και πυλαία υπέρταση. Τα αυγά των παρασίτων απελευθερώνονται από την πυλαία κυκλοφορία, προς τους πνεύμονες, μέσω του πυλαίου παράπλευρου συστήματος, όπου αναπτύσσεται κοκκιωματώδης αντίδραση με ίνωση, που οδηγεί προοδευτικά σε πνευμονική υπέρταση και χρόνια πνευμονική καρδία. Η αντίδραση Jarish-Herxheimer χαρακτηρίζεται από βήχα, συρρίτττοντες, ηωσινοφιλία και πνευμονικές διηθήσεις (η πραζικουαντέλη είναι η θεραπεία εκλογής).

Aμοιβαδίαση. Λοίμωξη από το πρωτόζωο ιστολυτική αμοιβάδα. Είναι η τρίτη αιτία θανάτου από παρασιτικές λοιμώξεις, παγκοσμίως.
•Η πλευροπνευμονική αμοιβαδίαση αναγνωρίζεται αποκλειστικά σε άτομα με ηπατικό απόστημα.
•Οι ασθενείς προσέρχονται με απόστημα στο δεξιό κάτω λοβό, πόυ εκδηλώνεται με συμπτώματα, όπως πυρετός, ξηρός βήχας, δεξιά πλευροδυνία και, μερικές  φορές, αιμόπτυση. Η αποβολή πτυέλων που μοιάζουν σαν σωσ-γαύρου (anchovy sauce) αυξάνουν τις υπόνοεις για ηπατοβρογχικό συρρίγγιο.  Ενδημεί κυρίως στην Ινδία, τη Νότια Αμερική τη νότια Αφρική και, εν μέρει, στη μέση Ανατολή. Συνδέεται με την ανέχεια και τη χρήση μη καθαρού νερού. Προσβάλλει σχυνότερα τους άνδρες, παρ΄ότι τις γυναίκες (9:1). H αμοιβαδίαση είναι το τρίτο συχνότερο αίτιο θανάτου από παρασιτώσεις, στον κόσμο. Η πλευροπνευμονική αμοιβαδίαση επιπίπτει αποκελσιτικά σε άτομα με ηπατικό απόστημα. Οι ασθενείς εμφανίζονται με απόστημα στο δεξιό κάτω λοβό, που εκδηλώνεται με ξηρό βήχα, πυρετό, δεξιά πλευρωδυνία και, μερικές φορές, αιμόπτυση.