Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Τα ανευρύσματα της αριστερής κοιλίας είναι διακριτές δυκινητικές περιοχές της αριστερής κοιλίας με ευρύ ισθμό, αντίθετα με τα ψευδοανευρύσματα και για το λόγο, ονομάζονται και αληθή ανευρύσματα. Συνήθως, εντοπίζονται στην πρόσθια ή πλαγιοπρόσθια μοίρα του κοιλιακού τοιχώματος. Μπορεί να ανιχνευτούν με υπρςχηκαρδιογράφημα, ΜRI (&) και καρδιακή κοιλιογραφία. Στο Υπερηχοκαρδιογράφημα, ο λόγος της μέγιστης διαμέτρου της κοιλίας με τη μέγιστη εσωτερική διάμετρο της κοιλότητας είναι μεγαλύτερος, παρ΄ό,τι επί ψευδοανευρύσματος (0.9-.0)

Αληθές ανεύρυσμα είναι κυκλοτερές, χωρίς συταλτικότητα μόρφωμα (εξόγκωμα) της αριστερής κοιλίας. Παρ΄όλο ότι η συγγενής μορφή του είναι πολύ σπάνια, η πλειονότητα των περιπτωσεων οφείλεται σε έμφρακτο του μυοκαρδίου (&). Σπάνια ρήγνυται, αλλά οι πάσχοντες είναι επιρρεπείς σε θομβοεμβολικά επεισόδια, λόγω σχηματισμού θρόμβων στο ανεύρυσμα, ή αρρυθμίες. Ως ψευδοανεύρυσμα θεωρείται το παραγόμενο οξέως, κατ΄ακολουθία τραύματος ή  μυοκαρδικού εμφράγματος με εστιακή ρήξη της αριστερής κοιλίας εντοπισμένο αιμάτωμα, και πολύ ψηλό κίνδυνο επιβραδυνόμενης ρήξεως και θανάτου.  κλινική εικόνα. Τα περισσότερα διατρέχουν σιωπηρά, χωρίς συμπτώματα, αλλά συνδέονται με αρρυθμίες, θρομβοεμβολικά επεισόδια ή καρδιακή ανεπάρκεια.
Εικόνα 1. Εντοπισμένο εξόγκωμα στο χείλος της αριστερής κοιλίας, φέρει σελινοειδή αποτιτάνωση.
ακτινολογικά ευρήματα. Εντοπισμένη διόγκωση στο τοίχωμα της αριστερής κοιλίας. Συχνά αναγνωρίζεται περιφερική αποτιτάνωση μέσα στο κοιλιακό τοίχωμα. Υπερηχοκαρδιογραφικώς, αναγνωρίζεται παράδοξη κινητικότητα του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας. παθολογική ανατομία. Ο σχηματισμός του ανευρύσματος οφείλεται στην ενδοκοιλιακή τάση που διατίνει το μη συσταλτό τμήμα του εμφρακτικού μυοκαρδίου, ώστε προκαλεί εξόγκωση της εμφρακτικής περιοχής σε κάθε σύσπαση (&, &, &).Ένας αληθής ανευρυσμαστικός σάκκος περιέχει ενδοκάρδιο, επικάρδιο και λεπτό, ουλώδη, συνδετικό ιστό, στα όρια του μυός της αριστερής κοιλίας, ενώ ο ψευδοανευρυσματικός σάκκος αποτελείται από περικάρδιο, που εμπεριέχει ραγείσα αριστερή κοιλία. Το τοίχωμα του ανευρύσματος είναι λεπτότερο του τοιχώματος της αριστερής κοιλίας και, συνήθως, συντίθεται από ινώδη ιστό, και νεκρωμένους μύες, μερικές φορές ανάμικτο με άλλοτε άλλη ποσότητα μυοκαρδίου. διαφορική διάγνωση. Επί ιστορικού φυματιώδους περικαρδίτιδας, και ισχαιμική καρδιοπάθειεα, μπορεί να απολήξει σε παρόμοια εικόνα στην κατά μέτωπο ακτινογραφία θώρακος. Στην πλαγία ακτινογραφία, όμως μπορεί να διαλευκανθεί η απουσία εντοπισμένου οπίσθιου ανευρύσματος της αριστερής κοιλίας. Η υπερηχοκαρδιογραφία επιτρέπει την ακριβή περιγραφή και των δύο παθολογικών καταστάσεων. Συνήθως δεν χρειάζεται λήψη θεραπευτικών μέσων. Ενδεχομένως να απαιτηθούν αντιπηκτικά για την προφύλαξη από την δημιουργία ενδαυλικού θρόμβου. θεραπεία και πρόγνωση. Η θνητότητα ασθενών με ανεύρυσμα αριστερής κοιλίας είναι Χ6 μεγαλύτερος εκείνων χωρίς ανεύρυσμα. Ο θάνατος είναι, συχνά αιφνίδιος, κίνδυνος 25% -30-45%, ανάλογα με τη σειρά,  και μπορεί να σχετίζεται με την υψηλή επίπτωση κοιλιακής ταχυαρρυθμίας, που συνδέεται με τα ανευρύσματα της αριστερής κοιλίας. εππλοκές. ενδαυλικός σχηματισμός θρόμβου. διαταχή της ακρδιακής εξωθήσεως. ρήξη ανευρύσματος (σπάνιο). Οι περισσότερες ρήξερις εμφανίζονται στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο.