Τα στελέχη ιού της γρίπης είναι RNA ιοί της ομάδας των ορθομυξοϊών και ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες, Α, Β και Γ. Ο ιός Α είναι ο κοινότερος και πλέον σοβαρός, Λόγω της ικανότητάς τους να υφίστανται αντιγονικές παρεκλίσεις και γενετικούς ανασυνδυασμούς, η γρίπη επιπίπτει στις κοινότητες ως μικρές ή μεγαλύτερες επιδημίες. Η δομή τους έχει σημασία, ιδίως, για την απόδοση της θεραπείας, ενόσω η ειδική πρποωτεΐνη που είναι απαραίτητη για την πρσκόλληση στα κύτταρα, η αιματοουτινίνη και η νευροαμινιδάση, αποτελούν στόχο της θεραπείας. Ιδίγως η νευροαμινιδάση αναστέλλεται από το ιικό φάρμακο Relenza. Κλινικώς, η γρίπη έχει χρόνο επωάσεως μέχρι 2 ημέρες, ώστε η παρουσία ενός ασθενούς με πυρετό σε περίοδο επιδημίας, μπορεί να θέσει ισχυρή υποψία. Τυπικά, ο βήχας άρχεται 6 ώρες από της εισβολής, και, συνήθως, παρατείνεται επί 3-4 εβδομάδες μετά την ύφεση των λοιπών συμπτωμάτων. Οι ασθενείς που αποτυγχάνουν να απαντήσουν στη θεραπεία ιδίως εκείνοι μες χρόνιες πνευμονοπάθειες, συνήθως επιπλέκονται με μικροβιακές επιλοιμώξεις. Η κοινότερη προφύλαξη για τον ιό της γρίπης είναι το εμβόλιο. Διατίθενται δύο τύποι εμβολίων. Στον ένα εμπεριέχονται πλήρη αδρανοποιηθέντα "σώματα" ιών, ενώ στον άλλον επιλεγμένα τμήματα (splits). Χορηγούνται σε δύο δόσεις, με μεμσοδιάστημα 1 μηνός στα παιδιά, και σε μιά δόση, άπαξ του έτους, στους ενήλικες. Λόγω της ευχερώς μεταλλάξεως του ιού γρίπης, κάθε χρόνοα απαιτείται ανανέωση ησ ενεργητικής ανοσοποιησεως. Η τρέχουσα δομή υποδεικνύεται από τον WΗΟ, κάθε χρόνο, και το θεωρούμενο ως υπεύθυνο για την τρέχουσα επιδημία στέλεχος καλλιεργείται σε ωά όρνιθος. Επομένως, αντενδείκνυται σε άτομα με ιστορικό υπερευαισθησίας στα ωά όρνιθος. Σημειώνεται ότι, λόγω της γοιδιακής διακυμάνσεως της γρίπης και του γεγονότος ότι το ετήσια παρασκευασζόμενο εμβόλιο, είναι υποθετική προσέγγιση του δυνητικά υπεύθυνου λοιμογόνου παράγοντος, η επιτυχία της προφυλακτικής αγωγής, περιορίζεται στο επίπεδο του 75%. Η παρεχόμενη ασφάλεια, είναι, έτσι, πολύ μικρή, για την αναχαίτιση επιδημιών, αλλά είναι ορθή τακτική για την προστασία εξατομικευμένων περιπτώσεων. Για αντιγριπικό εμβολιασμό στοχεύονται οι επόμενες κλινικές καταστάσεις.
| χρόνιες πνευμονοπάθειες, συμπεριλαμβάνουμένου του άσθματος |
| χρόνιες καρδιοπάθειες |
| χρόνια νεφρική ανεπάρκεια |
| σακχαρώδης διαβήτης |
| ανοσοκαταστολή λόγω νόσου ή θεραπείας, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων ασπληνίας ή σπληνεκτομής |
| όλα τα άτομα >65 ετών |
| όλα τα ιδρυματιζόμενα άτομα, εκείνα που διαβιούν ή φιλοξενούνται σε οίκους ευγηρίας, ή ιδρύματα ανοικτής ή κλειστής περιθάλψεως. |
| εμβολιασμός των υγειονομικών υπαλλήλων, ιδίως σε περιόδους υψηλής εξάρσεως |
ICD-10 για αντιγριππικό εμβολιασμό
Ζ 57.8:επαγγελματική έκθεση σε άλλους παράγοντες κινδύνου
Ζ94 Μεταμόσχευση οργάνων
026.9 κατάσταση που σχετίζεται με την κύηση, μη καθορισμένη
Ζ 59.3 εσωτερικός τρόφιμος σε σχολείο
Ζ 76.3 άτομα που ευρίσκονται σε επαφή με παιδιά <6 μηνών, φροντίοζυν άτομα με υποκείμενο νόσημα
Η υδροχλωρική αμανταδίνη θεωρείται ότι είναι αποτελεσματική για βραχείας διάρκειας προφύλαξη από την γρίπη και, πιστεύεται ότι,