πνευμονία εξ υπερευαισθησίας, παθοφυσιολογία

Παράγονται αντισώματα ανοσοσφαιρίνης g προς το σκοπό του περιορισμού των αντιγόνων, οι οποίες ενεργοποιούν κυττταρικού τύπου ανοσοπανατήσεις που επιφέρουν εκτεταμένη φλεγμονή και ίνωση. Περιγράφονται 3 διακριτοί τύποι πνευμονίας εξ  υπερευαισθησίας, οξεία, υποξεία και χρόνια.

  1. Η οξεία μορφή χαρακτηρίζεται από σχηματισμό λίγων μη τυροειδοποιούμενων περιβρογχικών κοκκιωμάτων (βέλος στο μικροσκόπιο φωτισμού) και διήθηση μονοπυρήνων με πολλά γιγαντοκύτταρα.
  2. Στην υποξεία μορφή, τα κοκκιώματα διαμορφώνονται καλώς και αναπτύσσεται βρογχιολίτις, διάμεση ίνωση και πιθανόν, οργανούμενη πνευμονία.
  3. Στη χρόνια μορφή, παρατηρείται εξελικτική διάμεση ίνωση και σχηματισμός μελιττοκηρύθρας. Στη χρόνια μορφή, επίσης, περιγράφονται τρεις τύποι πνευμονικής ινώσεως.
    1. εμβαλωματικές εικόνες, περιφερικές, που καταστρέφουν την αρχιτεκτονική,
    2. ομοιογενής ίνωση, και
    3. ακανόνιστη περιβρογχοχική ίνωση.  Η ομοιότητα με άλλες ινωτικές βλάβες, όπως η συνήθης διάμεση πνευμονίτις, και η μη ειδική διάμεση πνευμονία, μοορεί να παραβλεφθεί.