η πνευμονική βλάβη επί ρευματοειδούς αρθρίτιδας

 Η ρευματοειδής αρθρίτις είναι, κυρίως, μια αρθροπάθεια. Με άγνωστο μηχανισμό, συγκεντρώνονται κύτταρα της φλέγμονής, μακροφάγα και συνοβιακά κλυτταρα  στον αρθρικό θύλακο, με αποτέλεσμα καταστροφή του αρθρικού χόνδρου. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι TNF-a και η IL-1, που παράγονται από τα μακροφάγα, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται: 
  επαγωγή της εκφράσεως των συγκολλητικών μορίων στα ενδοθηλιακά κύτταρα, διευκολύνοντας, έτσι, τη στρατολόγηση λευκοκυττάρων στην άρθρωση. 
επαγωγή της εκ των μακροφάγων προαγόμενης συνθέσεως νιτρικού οξέος και κυκλοοξυγενάσης-2 
επαγωγή των μεταλλοπρωτεΙνασών δικτύου και αναστολή της συνθέσεως πρωτεογλυκάνων.
διέγερση της δραστηριλότητας των οσ0τεοκλαστών.
Αντιθετα, η αύξηση των συγκεντρώσεων της IL-10 στον αρθρικό θύλακο, διαδραματίζει αντιφλεγμονώδη δράση, στην πορεία της παθήσεως. |πνευμονική βλάβη επι ρευματοειδούς αρθρίτιδας|
Παρ΄όλο ότι οι αναστολείς του TNf-a φαίνετσι ότι περιορίζουν την ανάπτυξη της πνευμονικής ινώσεως, σε πειραματικές διατάξεις, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η δράση αυτή επαναλμβάνεται και στην απροκαλούμενη πνευμονική ίνωση επί ευματοειδούς αρθρίτιδας στον άνθρωπο.