Μέτρηση της FRC

 Υπάρχουν 3 τρόποι να μετηρθεί η FRC.

Έκπλυση Αζώτου

 Ο εξεταζόμενος αναπνέει 100% Ο₂. Εάν συλλεγεί ολόκληρη η ποσότητα του εκνεόμενου αέρα, και μετρηθεί η τελική συγκέντρωση του Ν₂, μπορεί να μετρηθεί ο όγκος αέρος ποπυ υπήρχε στους πνεύμονες, κατά την έναρξη της δοκιμασίας. Γνωρίζοντας τη συγκέντρωση του Ν₂ στον ατμοσφαιρικό άερα, 78%, μπορούμε να υπολογίσουμε την FRC.

αραίωση He

  Με την τεχνική της αραιώσεως αερίων-δεικτών. Συνήθως χρησιμοποιείται το Ήλιο (He), επειδή δεν συμμετέχει στον μεταβολισμό, και άρα ούτε παράγεται από τον οργανισμό ούτε συνδέεται με άλλα μόρια. Επίσης είναι δυσχερώς διαλυτό, δεν διαχέεται και μπορεί να μετρηθεί σχετικά ευχερώς. Επομένως, το πόσον το οποίο εισέρχεται στους πνεύμονες με την εισπνοή, το ίδιο ποσόν εξέρχεται με την εκπνοή.

• Η μέθοδος, γενικά, περιγράφεται ως εξής:

  • Αρχικά, ο εξεταζόμενος εκπνέει  στο επίπεδο της FRC και, ακολούθως συνδέεται με το σπιρόμετρο γνωστής χωρητικότητας (: γνωστού όγκου, γνωστής πυκνότητας και, επομένως, γνωστού ποσού αερίου δείκτη, π.χ., He.

  •  Στο τέλος, όλη η ποσότητα του He  ευρίσκεται σε εξισορρόπιση μεταξύ του σπιρόμετρου, των αμιγών αεραγωγών και του πνευμονικού παρεγχύματος. ήδη καταλαμβάνει τον όγκο του σπιρομέτρου, του τραχειοβρογχικού δένδρου και του παρεγχύματος, αλλά η ποσότητά του εξακολουθεί να είναι η ίδια. Άρα έχει μεταβληθεί η πυκνότητά του.

  • Στο σημείο αυτό εκτελείται μια βίαιη εκπνοή προς μέτρηση του εκπνευστικού εφεδρικού όγκου, από όπου μπορεί να εκιμηθεί ο υπολειπόμενος όγκος, RV.

 Ο ασθενής συνδέεται με ένα σπιρόμετρο, γνωστού όγκου, V1, που περιέχει γνωστή συγκέντρωση He (C1). Μετά την επίτευξη εξισορροπήσεως, μεταξύ του περιεχομένου του σπιρόμετρου και των πνευμόνων, σημειώνουμε τη νέα συγκέντρωση του He στο σπιρόμετρο, C2,  η οποία έχει αραιωθεί και στον αέρα που εμπεριέχουν οι πνεύμονες, τη στιγμή της εν;aρξεως της δοκιμασίας. Επομένως, μπορούμε να υπολογίσουμε τον όγκο αέρος στους πνεύμονες, V2, βάσει της εξισώσεως:

V2= V1*(C1-C2)/C2

πληθυσμογραφία σώματος

 Ο εξεταζόμενος τοποθετείται στο, αεροστεγώς κλεισμένο, body box και αναπνέει με ένα ειδικό τύπο αναπνοής, που ονομάζεται ”λαχάνιασμα, punding”, συγκρατώντας  με τα χέρια του τα μάγουλά του. Αιφνιδίως εγείρεται ένα εμπόδιο, μέσω χειριζόμενου μηχανισμού, και μετρώνται οι μεταβολές πιέσεως στο θάλαμο και το στόμα του ασθενούς. Εφαρμόζοντας το νόμο Boyle ακολούθως, μπορούμε να υπολογίσουμε την FRC.

Ο νόμος ορίζει:

P1*V1=P2*V2

V2 = V1- ΔV à P1*V1=P2*(V1-ΔV)   

Ακολούθως εφαρμόζουμε το νόμο Boyle στον αέρα που είναι στους πνεύμονες:

P3*V3=P4*(V3+ΔV).

Γνωρίζοντας τις P3, P4 και ΔV, μπορούμε να υπολογίσουμε τον V3, δηλαδή τη FRC.