Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

βλέπε: βρογχεκτασίες

 Το κρίσιμο σύμπτωμα των βρογχεκτασιών είναι ο παραγωγικός βήχας, με κοπιώδη, πυώδη απόχρεμψη. Παραητρείται μεγάλη διακύμανση στη βαρύτητα της παθήσεως, έτσι, ώστε οι ήπιες καταστάσεις διαφεύγουν, συνήθως, ως χρόνια βρογχίτιδα. Η αιμόπτυση είναι συνήθης και μερικές φορές απειλητική, ώστε απαιτείται αντιμετώπιση με εμβολισμό της υπετροφικής βροηγχικής αρτηρίας, ποιυ προκαλεί την αιμορραγία. Οιπαραοξύνσεις εκδηλώνονται με πυρετό και πλευρωδυνία, ενώ οι σονβαρότερες μορφές συνοσεύονται από κακουχία, απώλεια βάρους, και κακοσμία στόματος. Επί του πάσχοντος βρογχοπνευμονικού τμήματος εντοπίζονται τρίζοντες και αναγνωρίζεται πληκτροδακτυλία. Η συστηματική διασπορά της λοιμώξεως (π.χ., εγκεφαλικά αποστήματα και δευτεροπαθής αμυλοείδωση) είναι ήδη πολύ σπάνια, λόγω του επαρκούς ελέγχου της λοιμώξεως με αντιβιοτικά.

Παρακλινικός έλεγχος

Η ακτινογραφία θώρακος αναδεικνύειο ευρήματα, όπως περιβρογχική πάχυνση που εμφανίζονται ως γραμμές τραίνου, ή κυστικές διατάσεις του βρόγχου. Σημειώνεται ότι η ακτινογραφία θώρακος είναι αρνητική σε ήπιες μορφές της παθήσεως, οπότε τη διάγνωση τεκμηριώνει η  HRCT, με την οποία επιβεβαιώνεται η διάγνωση και οριοθετείται η έκταση και η βαρύτητα της παθήσεως. Η βρογχογραφία, (απεικόνιση των βρόγχχων μέσω χορηγήσεως ακτινοσκιερής ουσίας) που παλαιότερα ήταν το gold standard της διαγνώσεως των βρογχεκτασιών, έχει περιέλθει σε παρακμή, αντικατασταθείσα απόμτην HRCT, η οποία είναι στον ίδιο βαθμό ευαίσθητη και ειδική, αλλά λιγότερο κουραστική και ενοχλητική για τους ασθενείς. Μετά τη τεκμηρίωση της βρογχεκτασίας πρέπει να αναλαμβάνεται πρωτοβουλία να εντοπισθεί το αίτιό της, με διενέργεια ειδικότερων εξετάσεων, όπως ο έλεγχος ιζηματινών ασπεργίλλου και δερματική δοκιμασία προκλήσεως (για την περίπτωση της αλλεργικής πνευμονικής ασπεργιλλώσεως). Τα επίπεδα των ανοσφαιρινών και τα κλάσματα της ΙgG, για τον έλεγχο της υπογαμμασφαιριναιμίας, το τεστ ιδρώτος, για τον έλεγχο της κυστικής ινώσεως, και οι δοκιμασίες της κινητικότητα των κροσσών (δυσκινησία κροσσών), πρέπει να διενεργούνται ανελλιπώς. Η βρογχσδοκόπηση εισφέρει στην εντόπιση της αποφράξεως, σε περιπτώσεις εντοπισμένης βρογχεκτασίας. Μικροβιολογικές εξετάσεις πτυέλων πρέπει να παραγγέλονται προς απομόνωση του αιτιολογικού παθογόνου, ως οδηγός για την χορήγηση των αντιβιοτικών. Επίσης προγραμματίζονται λειτουργικός έλεγχος της αναπνοής γοια την αναγνώριση ανεπάρκειας και τον καθρισμό της χορηγήσεως ή μη βρογχοδιασταλτικών.