Αναστολέας της τοποϊσομεράσης-1. Χορηγείται στη θεραπεία του μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονος, του καρκινώματος των ωοθηκών, του σαρκώματος Ewing.
Χορηγείται στη θεραπεία του μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονος, του σαρκώματος Ewing και του καρκινώματος των ωοθηκών.
1. Μηχανισμός αντινεοπλασματικής δράσεως
Είναι ειδικός αναστολέας της τοποϊσομεράσης Ι και συνεπάγεται την αποδιοργάνωση του DNA κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής του.
2. Φαρμακοκινητική
Χορηγείται μόνο iv. Λόγω της μεγάλης Vd (3.4-67 l/m2), αναμένεται ότι συνδέεται σε μεγάλη αναλογία με τις πρωτεΐνες του πλάσματος, στο περιβάλλον του οποίου μεταβολίζεται ταχέως σε καρβοξυλικές μορφές. Αδρανοποιείται, απομεθυλιούμενο σε αδρανείς ενώσεις. Απομακρύνεται από τους νεφρούς, σε αναλογία 50-70%.
3. Αντεπιδράσεις
Συγχορηγούμενο με φιλγκραστίμη, ενισχύει τη μυελοτοξική του δράση κι εμφανίζει δυνητική συνέργεια με την ετοποσίδη.
4. Δοσολογία
Χορηγείται σε κύκλους συνεχών εγχύσεων, σε δόση 1.5mg/m2/ημέρα, επί 5 διαδοχικές ημέρες. Οι κύκλοι επαναλαμβάνονται κάθε τρεις εβδομάδες. Διατίθεται σε φιαλίδια των 4 mg. Χορηγείται σε θεραπευτικές ώσεις, συνεχή ή στάγδην, iv έγχυση.
5. Ανεπιθύμητες δράσεις
i. Αιματολογικές: Η μυελοτοξικότητα του φαρμάκου ορίζει το φαρμακολογικό της φάσμα. Η ουδετεροπενία μπορεί να είναι σημαντική και ο ελάχιστος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων επισημαίνεται την 7-10 ημέρα· αποκαθίσταται την 24-28 ημέρα. Παρατηρείται βλεννογονίτιδα, που μπορεί να είναι σημαντική και εμφανίζεται 120 ώρες μετά την έγχυση.
ii. Γαστρεντερικές: Η ναυτία και οι έμετοι είναι σχετικά ήπιες παρενέργειες και αντιμετωπίζονται εύκολα με συνήθη μέσα. 10% των ασθενών εμφανίζει μικροσκοπική αιματουρία. Σε μερικούς ασθενείς εμφανίζεται πυρετός και καταρροή.