Το pH παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο, στενά, γύρο από το όριο των 7.40, μέχρις την εγκατάσταση αναερόβιου μεταβολισμού. Η σταθερότητα του pH εξαρτάται από την ικανότητα του ατόμου να ρυθμίζει μεταβολές στις συγκεντρώσεις πρωτονίων (Η+). Με παραγωγή έργου, πέρα από τα όρια του αερόβιου μεταβολισμού, το αίμα, προοδευτικά καθίσταται πλέον οξεωτικό, καθώς ο οργανισμός αδυνατεί να ρυθμμίσει όλο το ποσό των πρωτονίων που παράγεται κατά τον αναερόβιο μεταβολισμό. Το pH μπορεί να φτάσει μέχρι 7.0, κατά την ακραίας εντάσεως κόπωση.