Οι ασθενείς με περιοριστικές πνευμονοπάθειες, όπως η πνευμονική ίνωση, εμφανίζουν μείωση της ροής, υπό δεδομένο πνευμονικό όγκο. Μάλλον, η αυξημένη πνευμονική ελαστικότητα απαιτεί μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη και αύξηση του έγου αναπνοής. Αυτό προδιαθέτει στην τυπικά διαπιστούμενη ταχύπνοια (FB>50/min) που είναι συνήθης σε μέγιστη άσκηση με τον αναπνεόμενο όγκο, VT, συχνά να προσεγγίζει τη (μειωμένη) IC. Αντίθετα, με τους αποφρακτικούς ασθενείς με ΧΑΠ, ωστόσο, η υποξαιμία, σε αυτούς τους ασθενείς, τυπικά επιδεινώνει τις αυξήσεις του WR, όχι, όπως φαίνεται, λόγω περαιτέρω επιδεινώσεως των δεικτών V̇/Q̇, αλλά λόγω περαιτέρω επιδεινώσεως των διαταραχών διαχύσεως, συχνά οδηγώντας σε διεύρυνση της A-aD Ο2 πλέον του 60 mmHg, στα όρια της ανοχής στην άσκηση.