Όπως έχει, ήδη, ήδη, συζητηθεί, η κατανάλωση οξυγόνου, V’O2 κατά την άσκηση καθορίζεται από το γινόμενο της καρδιακής εξωθήσεως (CO)και της αρτηριοφλεβικής διαφοράς στην περιεκτικότητα οξυγόνου [C(a–vDO2)] (&, &). Κατά τη διενέργεια μια κλιμακωτής δοκιμασίας ασκήσεως, η άμεση μέτρηση της CO σε υγιά άτομα έχει δείξει ότι αυξάνεταιως εκθετική συνάρτηση της V’O2 που αντιτίθεται με τα δεδομένα επί ασκήσεως σε σταθεροποιημένες συνθήκες. Η επίδραση αυτή αποδίδεται σε δυναμικά χαρακτηριστικά της καρδιακής εξωθήσεως, σε σχέση με την V’O2. Πρέπει, εδώ, να σημειωθεί ότι η [C(a–vDO2)]αυξάνεται γραμμικά, μάλλον, καθ΄υπερβολή, όταν η κατανάλωση οξυγόνου έχει σταθεροποιηθεί στην ανώτερη δυνατή τιμή της, τόσο στους υγιείς, όσο και στους καρδιοπαθείς.
Όπως στους υγιείς, έτσι και στους πάσχοντες από χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, η αρτηριακή περιεκτικόττηα οξυγόνου, (Ca,O2), αυξάνεται σε μεγαλύτερους ρυθμούς παραγωγής έργου, WR, λόγω της αυξήσεως της συγκεντρώσεως Hb που προάγει την απόδοση οξυγόνου στους αασκούμενους μύες. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει αυξημένη αιμοσυγκέντρωση, που οφείλεται σε ένα ογκωτικό φαινόμενο αυξημένων ενδοκυττάριων μεταβολιτών στους μύες, που συνεπάγεται αύξηση της C(a–vDO2) κατά ~20%, στους ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, ΧΚΑ. Πράγματι έχει διαπιστωθεί μείωση του μεγέθους του σπληνός των υγιών, μετά από άσκηση (3), ενώ στους σπληνεκτομηθέντες ασθενείς με μεσογειακή αναιμία που υποβάλλονται σε δοκιμασία κοπώσεως εμφανιζεται λιγότερη αιμοσυγκέντρωση, επί ασκήσεως, παρ΄ότι στους θαλασσαιμικούς ασθενείς, χωρίς σπληνεκτομή. Παρ΄όλα αυτά, καθώς η PaO2 κινείτι στο ανω΄τερο παλτώ της καμπύλης κορεσμού, κατά την άσκηση επί υγιών και ασθενείς με ΧΚΑ, μια μικρή περαιτέρω αύξηση στην PaO2 θα είχε μικρή, ευνοϊκή, συνέπεια στην Ca,O2.
Επομένως, η περιεκτικότητα οξυγόνου στην μηριαία φλέβα και το μικτό φλεβικό αίμα, μειώνεται προοδευτικά, κατά τη διάρκεια κλιμακωτής ασκήσεως, που συμβάλει στην μείωση της PaO2, που παρατηρείται επί κλιμακωτής ασκήσεως τουλάχιστον μέχρις του επιπέδου της ΘL με πρόσθετη συνεισφορά λόγω της δεξιάς αποκλίσεως της καμπύλης κορεσμού αιμοσφαιρίνης (Φαινόμενο Bohr) σε υψηλότερα WR. Εν τούτοις, ενώ το φλεβικό PO2 εξακολουθεί να μειώνεται, μειώνεται πάνω από το ΘL, οποιαδήποτε περαιτέρω μείωση της
βιβλιογραφία
1. Stringer WW, Hansen JE, Wasserman K. Cardiac output estimated noninvasively from oxygen uptake during exercise. J Appl Physiol 1997; 82: 908–912.
2. Stringer W, Whipp B, Wasserman K, Christenson P, French W. Non-linear cardiac output dynamics during ramp-incremental cycle ergometry. Eur J Appl Physiol 2005; 93: 634–639.
2. Stringer W, Whipp B, Wasserman K, Christenson P, French W. Non-linear cardiac output dynamics during ramp-incremental cycle ergometry. Eur J Appl Physiol 2005; 93: 634–639.
3. Agostoni PG, Wasserman K, Guazzi M, et al. Exercise-induced hemoconcentration in heart failure due to dilated cardiomyopathy. Am J Cardiol 1999; 83: 278–280.