Εφαρμόζεται κατά τη δοκιμασία της καρδιάς, προς διευκρίνιση ανεπάρκειας της μιτροειδούς ή της τριγλώχινος. Επί εντοπίσεως φυσήματος, παραγγέλεται στον ασθενή να πάρει βαθειά ανάσα, οπότε επί ανεπάρκειας μιτροειδούς ή ένταση του φυσήματος μειώνετια ή παραμένει αμετάβλητη, ενώ επί ανεπάρκειας της τριγλώχινος αυξάνεται.