Η υποξική πνευμονική αγγειοσύσπαση (ΥΠΑ) είναι ένας σημαντικός μηχανισμός προσαρμογής της πνευμονικής αιματώσεως στον περιοχικό αερισμό, που επικρατεί στο τοπικό περιβάλλον. Ενεργοποίησή της, όπως αυτό συμβαίνει επί πνευμονίας, συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας και ηπατικής ανεπάρκειας, μπορεί να απολήξει σε αρτηριακή υποξαιμία. Σε συνθήκες γενικευμένης υποξίας, οι ΥΠO2 αυξάνουν τις πνευμονικές αγγειακές αντιστάσεις, προκαλώντας, έτσι, οξεία πνευμονική υπέρταση. Παρά τις εντατικές έρευνες, οι υποκείμενοι μηχανισμοί των ΥΠΑ δεν έχουν ακόμη διαλευκανθεί. Η αποκρυπτογράφηση των σημάτων, που απολήγουν σε υποξική πνευμονική αγγειοσύσπαση θα μπορούσαν να εγκαινιάσουν νέα πεδία επιστημονικών αναζητήσεων, όχι μόνο σε θέματα ανεπάρκειας των ΥΠΑ, αλλά και στην αναζήτηση θεραπευτικών σχημάτων της πνευμονικής υπερτάσεως , που συνοδεύεται από διεργασίες μέσω ΥΠΑ.