Νεοπλάσματα Πνεύμονος, Ιστορική αναδρομή

Χρονολογική εξέλιξη της έρευνας επί της καρκινογόνου δράσεως οργανικών και ανόργανων ενώσεων του επαγγελματικού περιβάλλοντος

1689: χειρουργική εξαίρεση όγκου

http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_cancer

 

 

 

1781: Ο  John Hill παρατήρησε τη σχέση του καρκίνου των ανώτερων αναπνευστικών οδών με τον

καπνό.

http://depletedcranium.com/smoking-and-cancer-how-did-we-miss-that-one-o...

1914: O Bovari υποστηρίζει ότι τα καρκινικά κύτταρα προέρχονται από σωματικά κύτταρα που έχουν υποστεί χρωματοσωμιακές μεταβολές

1915: Οι Yamgiwa και Ichikawa παρουσίασαν την πειραματική παραγωγή καρκίνου σε πειραματόζωα, γεγονός που ανήγγειλε την έναρξη της έρευνας επί των καρκινικών ιδιοτήτων διαφόρων χημικών ενώσεων.

1924: Ο Kennaway  παρήγαγε καρκινικό υλικό, πυρολύοντας σε ατμόσφαιρα υδρογόνου διάφορες οργανικές ενώσεις. Περιέγραψε τις καρκινογόνες ιδιότητες των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων, ΠΑΥ.

1930: Ο Kennaway απέδειξε τις καρκινογόνες ιδιότητες του διβενζυλ(a.h)ανθρακενίου, του πρώτου συνθετικού πολυκυκλικού αρωματικού υδιγινάνθρακος

1930: Ο Cook και συν., συνέθεσε και πειρέγραψε τις καρκινογόνες ιδιότητες του βενζο(α) πυρενίου (ΒαΠ).

1938: Οι Ibachman και Chamerda συνέθεσαν το 7,12, διμεθυλοβενζ(α)ανθρακένιο

1946: Οι Gardner και Ηeslington προκαλούν πειραματικά οστεοσάρκωμα, με πυρτικό άλας βηρυλίου –ψευδαργύρου και οξειδίων του βηρυλίου. Η μελέτη τους απετέλεσε την πρώτη πειραματική απόδειξη της καρκινογόνου δράσεως ορισμένων ανοργάνων ενώσεων.  

1947: Οι Miller και Miller έδειξαν την ομοιπολική συνδεση καρκινογόνων ουσιών με κυτταρικές πρωτεΐνες.

1951: Ο Miller ανακοίνωσε ότι το ΒαΠ συνδέεται με πρωτεΐνη δερρματικών κυττάρων πειραματοζώων.

1957: Οι Coneyκαι συν., έδειξαν ότι οι ΠΑΥ επάγουν την παραγωγή ενζύμων που τους μεταβολίζουν σε ενεργά παράγωγα.

1961: Οι Heidelberger και Davenport απέδειξαν την ομοιοπολική σύνδδεση των καρκινογόνων υδρογονανθράκων με πυρηνικά οξέα.

1964: Οι Brooks και Lowley έδειξαν τη σχέση μεταξύ της καρκινογόνου δυνάμεως έξη ΠΑΥ με τον βαθμό, στον οποίο συνδέονται με το DNA αλλά όχι με το RNA ή τις πρωτεΐνες.  

1970: Οι Grover, Sims και Gelbotin  έδειξαν, εργαζόμενοι ανεξάρτητα, ότι οι ΠΑΥ συνδέονται με το DNA in vitro, μόνο παρουσία ενεργών μεταβολικών συστημάτων.

1974: Οι Sims και συν., έδειξαν ότι τα 7,8,διολ—9 εποξεικά παράγωγα είναι οι τελικές καρκινογόνες μορφές των ΒαΠ.