εφαρμογή μηχανικού αερισμού

Ο σκοπός της εφαρμογής μηχανικού αερισμού είναι η εξασφάλιση στον ασθενή επαρκούς αναπνεόμενου όγκου, και αναπνεσυτικής συχνότητας, προσαρμοσμένων στις φυσιολογικές, μεταβολικές ανάγκες του. Οι αρχικές ρυθμίσεις έχουν ως εξής:

Οι ρυθμίσεις αυτές εξατομικεύονται, ανάλογα με το παθοφυσιολογικό υπόστρωμα, τις κλινικές ιδιαιτερότητες και την ανοχή του ασθενούς.

Καρδιοπνευμονικές αντεπιδράσεις κατά τη διάρκεια μηχανικού αερισμού. Η καρδιά είναι το όργανο που επηρεάζεται περισσότερο από κάθε άλλο. Ο αερισμός θετικής πιέσεως και η εφαρμογή PEEP βοηθάνε στη βελτίωση της οξυγονώσεως του αρτηριακού αίματος, αλλά, ταυτόχρονα, μειώνει την επιστροφή αίματος στην δεξιά κοιλία. Ο αναπνεόμενος όγκος προκαλεί, όπως είναι φυσικό, έκπτυξη του πνεύμονος που συνοδεύεται από παροδική μείωση του μεταφορτίου της αριστερής κοιλίας, απολήγοντας σε αύξηση της αρτηριακής πιέσεως και του όγκου παλμού της αριστερής κοιλίας. Το αποτέλεσμα είναι, γενικά, ασήμαντο, εκτός από τους ασθενείς με εμφανώς μειωμένο κλάσμα εξωθήσεως. Παρ΄όλο ότι μερικοί πσιτεύουν ότι η αύξηση του πνευμονικού όγκου συνεπάγεται αύξηση των πνευμονικών αγγειακών αντιστάσεων, κι επομένως, αύξηση του μεταφορτίου της δεξιάς κοιλίας, άλλοι έχουν διαπιστώσει ότι η επίδραση αυτή είναι ασήμαντη, εκτός από σε πολύ υψηλούς όγκους σε ασθενείς με πολύ υψηλές πιέσεις της πνευμονικής αρτηρίας. Επί αυτόματης αναπνοής, η περιοδική μείωση της ενδοθωρακικής πιέσεως συνδυασμένης με τη ταυτόχρονη συμπίεση του ενδοκοιλιακού αγγειακού δικτύου διευκολύνει την επιστροφή του φλεβικού αίματος στην καρδιά.