Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Η χρόνια κυψελιδική υποξία, προάγει την αντανακλαστική αγγειοσύσπαση και την παρατεταμένη αύξηση των ενδαγγειακών αντιστάσεων στα πνευμονικά αγγεία. Σε αυτό, συνηγοροεί, επίσης,η αύξηση της γλοιότητας του αίματος, λόγω της δευτεροπαθούς πολυερυθραιμίας, και, επίσης, η καταστροφή μικρών αγγείων, εκ των παθολογοανατομικών αλλοιώσεων της πρωτοπαθούς βλάβης, όπως η ίνωση και το πνευμονικό εμφύσημα. Επιπλέον, ενοχοποιείται πιθανή ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, απότοκη φλεγμονωδών διεργασιών που επάγουν τη θρομβογένεση. Ο συνδυασμός των ήδη αναφερθέντων παραγόντων προκαλεί τελικά μεταβολές των πνευμονικών αγγείων, του τύπου των δομικών, αποφρακτικών και στενωτικών αλλοιώσεων και προάγει την αύξηση των αγγειακών πνευμονικών αντιστάσεων με συνακόλουθη συνολική ελάττωση της διαμέτρου του πνευμονικού αγγειακού δικτύου και εγκατάσταση χρόνιας πνευμονικής υπέρτασης, ως εκ της οποίας η δεξιά κοιλία αρχικά υπερτρέφεται προς αντιρρόπηση της χρονίας υπερφόρτισης πίεσης (pressure overload) και τελικά διατείνεται (volume overload) εγκαθισταμένης πλήρους συνδρομής δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας. Η αύξηση των πιέσεων στην πνευμονική κυκλοφορία οδηγεί σε πάχυνση του έσω χιτώνα των πνευμονικών αρτηριών και υπερτροφία του μέσου χιτώνα των αρτηριών μέσουτ μεγέθους. Παρατηρείται υπερπλασία του ενδοθηλιακού χιτώνα των πνευμονικών αγγείων που μειώνει τον αυλό τους, αυξάνει τις αντιστάσδις τους και επάγει θρόμβωση του αυλού. Ο συνδυασμός της ταχυκαρδίας και αύξησης του μεταφορτίου οδηγεί σε αύξηση της κατανάλωσης Ο₂, υπό της δεξιάς κοιλίας, η οποία λόγω της αυξήσεως των τελοδιαστολικών πιέσεων, διατείνεται ελαττώνει το πάχος της και άγει σε μείωση της στεφανιαίας αιμάτωσης. Η ελάττωση της καρδιακής παροχής επιβαρύνει την ήδη σοβαρή υποξαιμία, ενώ η αύξηση των αναγκών σε Ο₂, ταυτόχρονα με την ελαττωμένη παροχή, επιφέρουν ισχαιμία και καρδιακή ανεπάρκεια. Η αύξηση των πιέσεων της δεξιάς κοιλίας ωθεί την επανδιάνοιξη του ωοειδούς τρήματος, μέσω από το οποίο μπορεί να διέρχονται θρόμβοι αίματος (παράδοξη εμβολή).

Περαιτέρω, η αύξηση πίεσης και όγκου της δεξιάς κοι-λίας επηρεάζει τη λειτουργία της αριστερής κοιλίας, λόγω παρεκτόπισης και παράδοξης κινητικότητας του μεσοκοιλιακού διαφράγματος, μεταβάλλο-ντας την καμπύλη πίεσης όγκου της αριστερής κοιλίας και επιβαρύνοντας τη διαστολική της πλήρωση με αντίστοιχη μείωση του προφορτίου και επιδείνωση της καρδιακής παροχής.