Ο V‘Α μπορεί να εκτιμηθεί με δύο τρόπους:
Με επίλυση της εξισώσεως: V‘Α =f • (VT –VD )
Οπου VT = αναπνεόμενος όγκος
VD = νεκρός χώρος και,
F = η συχνότητα αναπνοής
Συχνά, για λόγους εξαπλουστεύσεως ο VD θεωρείται ίσος με τον ανατομικό νεκρό χώρο. Η μέθοδος είναι αξιόπιστη, μόνο εφ΄όσον ο εισπνεόμενος αέρας κατανέμεται ομοιογενώς, συγκριτικά με την κατανομή αιματώσεως.
Με μέτρηση του εκπνεόμενου CO2
Η μέθοδος βασίζεται στην παραδοχή ότι ο ατμοσφαιρικός αέρας δεν περιέχει σχεδόν καθόλου CO2. Ο V‘Α μπορεί να υπολογισθεί, με συλλογή και μέτρηση του εκπνεομένου CO2 από τους πνεύμονες. Προς τον σκοπό αυτό, συλλέγεται ο εκπνεόμενος αέρας και αναλύεται η συγκέντρωση CO2 σ΄αυτόν. Ακολούθως εφαρμόζεται η εξίσωση:
|
V`A |
= |
V`CO2 |
|
FA, CO2 |
Οπου V’ co2 ο όγκος του εκπνευσθέντος CO2 , στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, συνήθως ενός λεπτού ή περισσοτέρων λεπτών και αναγωγή του συνολικού όγκου ανά λεπτό και,
FACO2, η συγκέντρωση CO2 στον εκπνεόμενο αέρα.
Εάν χρησιμοποιηθεί καταγραφέας τελοεκπνευστικού CO2 μπορεί να παραληφθεί μια ακριβής προσέγγιση της συγκεντρώσεως του κυψελιδικού CO2 , ώστε η εξίσωση εξαπλουστεύεται ως ακολούθως:
|
V`A |
= |
V`CO2•100 |
|
% κυψελιδικό CO2 |
Η εξίσωση αυτή μπορεί να μετατραπεί ώστε ο παρανομαστής να αντικατασταθεί με την PaCΟ2 που παραλαμβάνεται εύκολα, μέσω ενός αναλυτή φάσματος.
|
V`A |
= |
V`CO2•0.863 |
|
PaCO2 |
Οπου ο συντελεστής 0.863, προκύπτει από τη διόρθωση των μονάδων.