Τα μη διττανθρακικά ρυθμιστικά συστήματα εννοούνται ως ενιαίο ρυθμιστικό ζεύγος (Hbuf/buf-). To σύστημα Buf μπορεί να ρυθμίζει τόσο διισταμένα, όσο και τα αδιάστατα οξέα.
H2CO3+Buf - ⇄ Hbuf + HCO3̄ (ρύθμιση διττανθρακικού).
HCI + Buf - ⇄ Hbuf +ryumistikk;o s;ysthma CI- (ρύθμιση αδιάστατων οξέων).
Αθροιστικά, τα διττανθρακικά και μη διττανθρακικά ρυθμιστικά συστήματα τείνουν στη διατήρηση της ομοιοστάσεως του οργανισμού. Έτσι, εάν προστεθεί ένα οξύ, ΗΧ, θα προκύψουν οι επόμενες αντιδράσεις:
ΗΧ+ HCO3̄ à Η2CO3 + X-
HX +BUFF àHbuf + X-
Η μεταβολή του αριθμού των mmoles των HCO3̄ και των Buf – ισούται με τον αριθμό των mmoles του οξέος που προστέθηκε. Έτσι, ο όρος ρυθμιστική βάση, ΒΒ, ορίζει το άθροισμα των διττανθρακικών (HCO3̄) και μη διττανθρακικών (HCO4̄,Pr,Hb) ρυθμιστικών βάσεων. Η απόκλιση της BB από τη φυσιολογική της τιμή (=ΝΒΒ) παρέχει πληροφορίες αναφορικά με την ικανότητα του οργανισμού να ρυθμίζει προστιθέμενα οξέα. Εάν η ΒΒ είναι αυξημένη, ομιλούμε περί περίσειας βάσεως, ενώ εάν είναι μειωμένη, περί ελλείμματος βάσεως.