Προστασία, μη αντανακλαστική

Το αναπνευστικό σύστημα διαθέτει ισχυρούς μηχανισμούς διηθήσεως και κλιματισμού του εισπνεομένου αερορρεύματος, που εδράζονται -κυρίως- στη ρινοφαρυγγική περιοχή και τους ανώτερους αεραγωγούς.

Tα σωματίδια που παρασύρονται με το εισπνεόμενο ρεύμα τείνουν να καθηλώνονται στα τοιχώματα των αεραγωγών, να διεισδύουν ή να καθιζάνουν ή να διηθούνται, ανάλογα με το μέγεθος και τις αεροδυναμικές τους ιδιότητες (σχήμα, διαστάσεις), τη γεωμετρία των αεραγωγών και τους χαρακτήρες της ροής. Η στροβιλώδης ροή πχ., που παρατηρείται στους κεντρικούς αεραγωγούς και στις διακλαδώσεις του τραχειοβρογχικού δένδρου ευνοεί την καθήλωση των μεγαλυτέρων σωματιδίων και τη μηχανική διήθηση του εισπνεομένου ρεύματος, ενώ, αντίθετα, η γραμμική ροή διευ­κολύνει τη βαθύτερη διείσδυση επιμερισμένων σωματιδίων ή σταγονιδίων. Τα εισπνε­όμενα σωματίδια και σταγονίδια διαμέτρου μεγαλύτερης των 10-20μm καθηλώνονται στη ρινοφαρυγγική περιοχή, η οποία, όπως είναι γνωστό εμφανίζει εξέχοντα ανοσολο­γικό εξοπλισμό. Στην περιοχή υπάρχουν τρεις συγκεντρώσεις λεμφοειδούς ιστού που συναποτελούν το δακτύλιο Waldeyer. Περί το δακτύλιο Waldeyer συντελείται ηλεκ­τροστατική παγίδευση σωματιδίων και μικροοργανισμών. Σωματίδια μικρότερα των 0.3μm δεν κατακρατούνται στο αναπνευστικό σύστημα και επανεκπνέονται. Μικρά σω­ματίδια 0.5-3μm διεισδύουν βαθύτερα και κατακρατούνται στους αεροχώρους.