Η μεταφορά του Ο2 από τις κυψελίδες στο αίμα των κυψελιδικών τριχοειδών αναλύεται σε διάφορα στάδια, τα κυριότερα από τα οποία είναι: [α] η διάχυση στο χώρο των κυψελιδικών πόρων, σάκκων (à237, 243, 407, 423, 1019) και κυψελίδων· [β] η διάλυση του Ο2 στο υγρό επίθεμα των κυψελιδικών τοιχωμάτων· [γ] η διάβαση δια της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης· [δ] η διάχυση του Ο2 στο πλάσμα των πνευμονικών τριχοειδών και τα ερυθροκύτταρα· [ε] και η χημική ένωση του Ο2 με την Hb. Η σταθερά ρυθμού αυτής πολύπλοκης αλληλουχίας ποικίλλει ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες και περιγράφεται ως παράγων μεταφοράς[i] (à26, 32-47).
Ο όρος, TL,Ο2,ss περιγράφει τη μέση μετανάστευση των μορίων του αερίου, αν και ένα τυχαίο μόριο μπορεί να κινείται σε οποιαδήποτε κατεύθυνση του είναι διαθέσιμη.
[i] Hughes JMB, Bates DV. Historical review: the carbon monoxide diffusing capacity (DLCO) and its membrane (Dm) and red cell (θ.VC) components. Respir Physiol Neurobiol 2003; 138: 115–142.