Η Διεθνής Στατιστική Ταξινόμηση Νοσημάτων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD) αποτελεί μία κωδικοποίηση των νοσημάτων από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που αρχικά έχει σα σκοπό την όσο το δυνατόν καλύτερη ανάλυση και επεξεργασία των ιατρικών διαγνώσεων παγκοσμίως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διατηρεί στο διαδίκτυο μία έκδοση (στα αγγλικά) της τελευταίας αναθεώρησης η οποία είναι αναζητήσιμη.[1]
Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολύ εξειδικευμένους σκοπούς καθώς δεν είναι δυνατή η καταχώρηση πολύ αναλυτικών καταστάσεων όπως "για ποιον λόγο ήρθε στο νοσοκομείο", είναι όμως χρήσιμη στην ομαδοποίηση και ανάλυση διαγνώσεων για επιδημιολογικούς λόγους.
Αρχικά είχε σχεδιαστεί για την στατιστική ανάλυση των δεδομένων θνησιμότητας που υπήρχαν συγκεντρωμένα από διάφορες χώρες και εποχές.
Στην σημερινή μορφή της έχει γίνει ομαδοποίηση των διαγνώσεων κάτω από οικογένειες.
Αναθεωρήσεις
ICD-9
Η διεθνής διάσκεψη για την 9η Αναθεώρηση της Διεθνούς Ταξινόμησης των Νοσημάτων (ICD-9) έγινε στη Γενεύη από τις 30 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 6 Οκτωβρίου 1975. Λόγω του κόστους της ενημέρωσης των συστημάτων επεξεργασίας αρχικά επρόκειτο να γίνουν μόνο μικρές αλλαγές και φυσικά η ενημέρωση της ταξινόμησης με βάση τις νέες ασθένειες.
ICD-10
Η δέκατη αναθεώρηση της ταξινόμησης ξεκίνησε το 1983 και ολοκληρώθηκε το 1992.[2] Το Ελληνικό Υπουργείο Υγείας έχει μεταφράσει αυτήν την αναθεώρηση.
Η βασική ταξινόμηση γίνεται με τριψήφιους κωδικούς που είναι και υποχρεωτικό επίπεδο κωδικοποίησης για τη διεθνή αναφορά στη βάση δεδομένων της θνησιμότητας της ICD και για γενικές διεθνείς συγκρίσεις. Ακολουθεί μία δεύτερη κατηγοριοποίηση με τετραψήφιο κωδικό η οποία δεν είναι υποχρεωτική αλλά γενικά χρησιμοποιείται και σε μερικές κατηγορίες αποτελεί ένα αναπόσπαστο τμήμα της ICD.
Κωδικοποίηση
Κάθε κωδικός είναι της μορφής ΓΑΑ.ΧΧΧ όπου το Γ είναι λατινικό κεφαλαίο γράμμα, το Α είναι ψηφίο και το Χ είναι επίσης ψηφίο και δείχνει την υποκατηγορία η οποία μπορεί να είναι και κενή.