Ως φυσικό έργο ονομάζουμε τη χρονική παράγωγο της ασκούμενης δυνάμεως.
Έργο αναπνοής (εμβαδόν σκιασμένης επιφάνειας). Με την καταβολή έργου για την υπερνίκηση της ελαστικότητας των ιστών, αποθηκεύεται ενέργεια για την εκτέλεση της επακόλουθης παθητικής εκπνοής.
Το έργο αναπνοής εκφράζεται ως γινόμενο της μεταβολής πιέσεως και της μεταβολής του όγκου που προκαλεί η εφαρμοζόμενη πίεση.
W=ΔP(cm Η2Ο)·ΔV (L).
Το συνολικό έργο επί ήρεμης αναπνοής, διακρίνεται στο δαπανώμενο για την υπερνίκηση της ελαστικότητας των ιστών, 65% του συνολικού, και για την υπερνίκηση των μη ελαστικών δυνάμεων, 35% του συνολικού.
Ανάλυση έργου αναπνοής (εμβαδόν σκιασμένης επιφάνειας) που δαπανάται επί φυσιολογικού ατόμου Α, ασθενούς με περιοριστικό σύνδρομο, Β, (ελαττωμένη διατασιμότητα) και ασθενούς με αποφρακτικό σύνδρομο, Γ, (αυξημένες αντιστάσεις).
Περίπου 80% του δαπανώμενου έργου για την υπερνίκηση μη ελαστικών δυνάμεων, δαπανάται για την υπερνίκηση των αντιστάσεων ροής, ενώ το υπόλοιπο 20% από αυτό, δαπανάται για την υπερνίκηση των τριβών μεταξύ των ιστών του πνεύμονος. Η ήρεμη εκπνοή είναι παθητική και το απαιτούμενο έργο εξασφαλίζεται από την ενέργεια που αποθηκεύθηκε, ως ελαστική παραμόρφωση των ιστών, κατά την προηγούμενη εισπνοή. Το υπόλοιπο της ενέργειας που δε χρησιμοποιείται για παραγωγή του έργου της εκπνοής, μετατρέπεται σε θερμότητα και χάνεται. Εάν η εκπνοή είναι ενεργητική, δαπανάται αναλογικά μεγαλύτερο έργο. Σε καταστάσεις με ελάττωση της διατασιμότητας ή αύξηση των αντιστάσεων, το δαπανώμενο έργο αναπνοής (ΔΡ·ΔV) αυξάνεται.