Με τις δοκιμασίες σταθεροποιημένων συνθηκών αποβλέπεται η αποτίμηση των παραμέτρων καρδιοπνευμονικής λειτουργίας, κάτω από σταθερές μεταβολικές συνθήκες. Ο τύπος των δοκιμασιών αυτών είναι χρήσιμος για την αποτίμηση των μεταβολών των καρδιοπνευμονικών παραμέτρων, σε συνθήκες σταθερής παραγωγής έργου και της εκτιμήσεως της θεραπευτικής αποδόσεως των προτεινόμενων φαρμακολογικών παραγόντων. Ο τύπος των δοκιμασιών αυτών παραγγέλλεται εφ΄όσον ενδιαφέρει η αποτίμηση της μεταβολής των καρδιοπνευμονικών παραμέτρων κατά την εκτέλεση υπομέγιστης κοπώσεως, πχ., στο 50%-75% του μέγιστου δυνατού έργου, όπως εντοπίσθηκε με την προηγούμενη δοκιμασία. Ο εξεταζόμενος ασκείται επί 5-8 λεπτά σε προκαθορισμένο επίπεδο έργου, ώστε να εγκατασταθούν σταθεροποιημένες μεταβολικές συνθήκες και οι μετρήσεις πραγματοποιούνται κατά τα τελευταία 1-2 λεπτά της περιόδου ασκήσεως. Στη συνέχεια, το επίπεδο έργου προοδευτικά αυξάνεται σε αλληλοδιάδοχα στάδια, που διακόπτονται από ελαφρότερες ασκήσεις, και μετά τη σταθεροποίηση των μεταβολικών συνθηκών λαμβάνονται οι νέες μετρήσεις.