Στα συνήθη κλινικά αίτια αυξήσεως της παραγωγής CO2 συγκαταλέγονται: [1] η αύξηση της μυϊκής δραστηριότητας, όπως σε καταστάσεις με σπασμούς, ρίγη και μεγάλο έργο αναπνοής∙ [2] η αύξηση του μεταβολισμού, όπως συμβαίνει σε καταστάσεις με πυρετό, σήψη, κάκωση Κι υπεραερισμό και,[3] η χρήση διαφόρων ουσιών, όπως φόρτιση με υδατάνθρακες, παρεντερική διατροφή κλπ. Στις καταστάσεις αυτές, η αύξηση της παραγωγής CO2 αντιρροπείται, συνήθως, με ανάλογη αύξηση του αερισμού, ώστε η ΡaCO2 διατηρείται σχεδόν φυσιολογική.