Ως ΔΑΟ2 θεωρούμε τη διαφορά της περιεκτικότητας του αρτηριακού και του μικτού φλεβικού αίματος δια την περιεκτικότητα O2 στο αρτηριακό αίμα (CaO2 - CV̄O2) / CaO2 .
Σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, συνήθως μειώνεται η παροχή Ο2 στους ιστούς, χωρίς ανάλογη μείωση της καταναλώσεως Ο2. Αυτό επιτυγχάνεται με καλύτερη εκμετάλευση του παρεχόμενου οξυγόνου και ανάλογη μείωση της CV̄O2 και αύξηση του δείκτη αποδόσεως Ο2. Όταν ο δείκτης αποδόσεως Ο2 διπλασιασθεί, καθώς η παροχή Ο2 (Q̇Ο2) μειώνεται στο ήμισυ, η κατανάλωση Ο2 γίνεται ανεξάρτητη της παροχής Ο2. Κάτω από μια κριτική τιμή παροχής Ο2 στους ιστούς ο δείκτης αποδόσεως Ο2 δε μπορεί να αυξηθεί περαιτέρω για τη συντήρηση επαρκούς αποδόσεως Ο2 και τη συνέχιση αερόβιου μεταβολισμού. Καθώς η Q̇Ο2 αυξάνεται από 16 προς 32 ml/kg/min δι’ αυξήσεως της QT ή της CaΟ2, ο ΔΑΟ2 μειώνεται από 0.25 προς 0.125, καθώς οι περιφερικοί ιστοί λαμβάνουν προς κατανάλωση το αυτό ποσό Ο2 από μεγαλύτερη παροχή. Όταν η Q̇Ο2 μειώνεται (λόγω πχ. μειώσεως της καρδιακής εξωθήσεως) προς 8 ml Ο2 /kg/min, ο ΔΑΟ2 αυξάνεται προς 0.5, καθώς στους περιφερικούς ιστούς συντηρούνται φυσιολογικά επίπεδα καταναλώσεως Ο2. Έτσι, η κατανάλωση Ο2 γίνεται ανεξάρτητη της παροχής (όταν η Q̇Ο2 μειώνεται στο επίπεδο περίπου των 4 ml/kg/min).
Με τόσο μικρές παροχές, η κατανάλωση Ο2 δεν μπορεί πλέον να διατηρηθεί με περατέρω αύξηση του ΔΑΟ2, που αγγέλει την έναρξη αναερόβιου μεταβολισμού, όταν η τιμή του προσεγγίζει το 0.67. Το όριο του αερόβιου μεταβολισμού συντρέχει με αύξηση της παραγωγής του γαλακτικού οξέος, αύξηση του δείκτη ‘ γαλακτικό : πυρουβικό ‘ οξύ, και μείωση της παραγωγής ΑΤΡ ∙ δηλαδή με ευρήματα που δηλώνουν μείωση της χρησιμοποιήσεως Ο2 και παράλληλη ενεργοποίηση μηχανισμών αναερόβιου μεταβολισμού και γαλακτικής οξεώσεως. Στο όριο του αερόβιου μεταβολισμού, η SV̄Ο2 είναι περίπου 33 %, και η PV̄Ο2, περίπου 25 mmHg.