Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Το ΑΝΣ είναι τμήμα του ΚΝΣ που ρυθμίζει τη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων, προασρμόζοντας το μεταβολισμό τους σύμφωνα με τις αυξομειούμενες ανάγκες του οργανισμού. Η φυσιολογική του λειτουργία αποβλέπει στην εξασφάλιση ενός ”σταθερού εσωτερικού περιβάλλοντος” (ομοιόσταση). Διακρίνεται στο Συμπαθητικό και Παρασυμπαθητικό Νευρικό Σύστημα, που διαφέρουν μεταξύ τους δομικά και λειτουργικά. Οι ίνες του ΑΝΣ, δεν καταλήγουν συνεχόμενες στο ελεγχόμενο όργανο, αλλά διακόπτονται από περιφερικά γάγγλια. Έτσι, το ΑΝΣ αποτελείται από: [α] τα κέντρα του ΑΝΣ, που ευρίσκονται στο ΚΝΣ και αποτελούνται από τα σώματα των νευρικών κυττάρων· [β] τις προγαγγλιακές ίνες,  που αποτελούνται από τους νευράξονες των προαναφερθέντων νευρώνων· [γ] τα γάγγλια που αποτελούνται από τα σώματα των έξω νευρώνων· [δ] τις μεταγαγγλιακές ίνες, που αποτελούνται από τους νευράξονες των προαναφερθέντων νευρώνων. Το ΑΝΣ διακρίνεται περαιτέρω στο συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. ΥΤο συμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι υπεύθυνο για την παραγωγή αδρεναλίνης, την ορμόνη που ετοιμάζει το υποκείμενο για επίθεση ή φυγή. Είναιμ στην πραγματικότητα ένας χημικός μεσολαβητής που διεπρνάνει όλες τις συνάψεις μεταξύ των νευρικών απολήξεων και των οργάνων-στόχων, Εάν ο οργανισμός τεθεί σε συνθήκες stress είτε λόγω φόβο ή εντάσεως, η αδρεναλίμνη διαχέεται στο αίμα κια προκαλεί αύξηση της αρτηριακής πιέσεως του καριακού ρυθμού, προετοιμάζοντας το υποκείμενο να αντιμετωπίσει την επικίνδυνη κι απειλητική κατάσταση ή να τραπεί σε φυγή. Η αυξημένη αδρεναλίνη συνδέεται με τους β2-υποδοχείς στους λείους μύες, στα τοιχώματα των αεραγωγών, προκαλώντας χάλαση των λείων μυών κια βρογχοδιαστολή. 
Τα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα, όπως η σαλβουταμόλη, ενεργοποιούν τη σδράση της βρογχοδιαστολής και τα φάρμακα αυτά καλούνται συμπαθητικομημιτικά, για το λόγο αυτό. Εισπνεόμενα, στοχύουν τους β2-υποδοχείς στα βρογχικά λεία μυϊκά κύτταρα, προκαλώντας βρογχοδιαστολή και σε άλλα κύτταρα τροποποιωντας, κατάλληλα τη δράση τους, όπως στα κροσσωτά, που ενισχύει την κίνηση των κροσσών, τα ορώδη κύτταρα μετατρέποντας σε ορώδεις τις παχύρευστες εκκρίσεις, μειώνοντας τη διακυτταρική διαρροή υγρού κλπ.