Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

περίληψη. Η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο είναι μέσω χρήσεως οξυγόνου υπό πίεση, μεγαλύτερης της αμοσφαρικής. Η αρχή της χρήσεως του υπερβαρικού οξυγόνου ανάγεται στον 17ο αίωνα, όταν ο Hensaw θεράπευε ασθενείς, σε θαλάμους υπό πίεση. Αρχικά, η ασθενείς θεραπεύοντο με πεπειεσμένο αέρα, αλλά το 1955, εγκαινιάστηκε η σύχρονη εποχή της θεραπεάις με υπερβαρικό οξυγόνο. Σήμερα, οι ασθενείς εισάγονται είτε σε μονιθέσιους ή πολυθέσιους θαλάμους και  το υπερβαρικό οξυγόνο ασκεί τις επιδράσεις του με διάφορους μηχνισμούς, όπως με τη δημιορυγία μια κλίσεως πιέσεως διαχύσεως για τα αδρανή αέρια, την οξυγόνωση ισχαιμικών ιστών, βλάβες που εμποδίχουν την επαναιμάτωση, αδρανοποίηση διαφόρων τοξινών, κια υποστήριξη της νεοαγγειογενέσεως και της λέιτουργίας των λευκοκυττάρων. Υπάρχουν 13 ενδείξεις, για τις οποίες υπάρχουν επιστημονικές μαρτυρίες υποστηρίξεως της θεραπείας με υπερβαρικό οξυγόνο: [α] αρτηριακή εμβολή αέρος, νόσος των δυτών, αποσυμπίεση, [β] δηλητηρίαση με CO, [γ] μυονέκρωση από κλωστηρίδια, [δ] βλάβες συμπιέσεως, σύνδρομο διαμερισματοποιήσεως και άλλες οξείες ισχαιμίες, [ε] ενίσχυση της επουλώσεως σε επιλεγμένες προβληματικές κακώσεις, [στ] αναιμία εξ απώλειας αίματος, [ζ] ενδοκρανιακό απόστημα, [η] νεκρωτικές λοιμώξεις μαλακών ιστών, [θ] ανθεκτική οστεομυελίτις, [ι] επιβραδυνόμενη βλάβη εξ ακτινοθεραπείας, [ια] διατήρηση δερματικών μοσχευμάτων και, [ιγ] θερμικά εγκαύματα.
εισαγωγή. 
κεφάλαιο.
κεφάλαιο.
κεφάλαιο.
κεφάλαιο
κεφάλαιο
κεφάλαιο
κεφάλαιο
κεφάλαιο
ooooooooooo
ooooooooooo