Οι δυσμενείς επιδράσεις της δυσθρεψίας στη λειτουργία του αναπνευστικού συστήματος έχουν τύχει μικρής προσοχής, παρ΄όλη τη σημασία τους, και η σημασία της θρέψεως υποεκτιμάται στα περισσότερα Νοηλευτικά Ιδρύματα (&). Η δυσθρεψία μπορεί να επιδεινώσει τις δυσμενείς επιδράσεις άλλων καταστάσεων, ιδίως της ΧΑΠ και της κυστικής ινώσεως. Σε μια σχετική μελέτηστην οποία συμπεριλήφθηκαν καρκινοπαθείς με δυσθρεψία, δοιαπιστώθηκε έκδηλη αδυναμία των αναπνευστικών μυών, που προκαλούσε περιοριστικού τύπου μείωση της ικανότητας αερισμού. Η διάμετρος των μυϊκών ινών των αναπνευστικών μυών είναι ανάλογη της δυσθρεψίας,, όπως αυτή εκτιμάται με το σωματικό βάρος, ως αναλογία του ιδανικού σωματικού βάρους. Έχει δειχθεί ότι σε πιό σοβαρές καταστάσεις δυσθρεψίας, η δύναμη των αναπνευστικών μυών μπορεί να μειωθεί δυσανάλογαίσως, λόγω της παρεισφρύσεως ενός πρόσθετου μυοπαθητικού παράγοντος.
Η πίεση των αναπνευστικών μυών (PIήE, max) μειώνεται σημαντικά, επί δυσθρεψίας που οφείλεται στην νευρογενή ανορεξία, παρ΄όλο που οι πνευμονικοί όγκοι παραμένουν σχεδόν φυσιολογικοί πέραν μικρής αυξήσεως του RV, που αποδίδεται σε στην αδυναμία των εκπνευστικών μυών. Η DLCO διατηρείται σε φυσιολογικά όρια. Ο αςερσμός και η η P0.1 ως απάντηση στα ρεθίσματα με CO2 μειώνονται. Γενικά, η απάντηση στα υποξαιμικά ερεθίσματα μειώνεται ακόμη και μετά λίγες ημέρες αποχής στην τροφή. δεν έχει, πάντως, ακόμη, διευκρινισθεί, εάν οι μεταβολές αυτές οφείλονται στη μυϊκή αδυναμία ή σε μείωση του κεντρικού ελέγχου της αναπνοής. Σε κάθε περίπτωση, οι διαταραχές της αναπνοής, κατά τη δυσθρεψία, συνεκτιμώνται με τις υπόλοιπες εκτροπές, όπως η επηρρέπεια στις λοιμώξεις.
Βελτίωση των διαταραχών αυτών που παρατηρούντι σε δυθρεπτικούς ασθενείς, νοσηλευόμενους σε ΜΕΘ ή πάσχοντες από ΧΑΠ πετυχαίνεται με την παροχή παρεντερικής διατροφής.
Ειδικότερα, σε κλινικές διατάξεις μπορεί να παρατηρηθεί μείωση των συγκεντρώσεων των ηλεκτρολυτών και η υποκαλιαιμία είναι γνωστό αίτιο μυϊκής αδυναμίας, αν και δεν έχουν εκπονηθεί μελέτες επί των επιδράσεων τής στους αναπνευστικούς μύες. Εξ άλλου, η πρόσληψη μαγνησίου, ενός άλλου κατιόντος απαραίτητου στην λειτουργία των μυών, απολήγει στην βελτίωση στις μέγιστες αναπνευστικές πιέσεις.