Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Η δυναμική διέγερση του πνευμονικού αερισμού από το CO₂ και η σχεδόν σταθερή PaCO₂, σε συνθήκες ηρεμίας και κοπώσεως, αναδεικνύουν τη σπουδαιότητα των υποδοχεών CO₂/Η⁺ στη ρύθμιση της αναπνοής. Υπάρχουν κεντρικοί και περιφερικοί χημοϋποδοχείς, με τους κεντρικούς να ευθύνονται για το 70% της επιδράσεως των μεταβολών του CO₂ στην αναπνοή. Οι αισθητήρες αυτοί λειτουργούν ως συστήματα ανάδρομου ελέγχου που διατηρούν τις συγκεντρώσεις CO₂ στον οργανισμό σε στενά όρια διακυμάνσεως. Είναι γνωστό ότι στον προμήκη μυελό υπάρχουν διάσπαρτες νησίδες νευρώνων που αυξάνουν τη δραστηριότητά τους σε απάντηση στη μεταβολή της οξύτητας του εξωτερικού τους περιβάλλοντος. Πιστεύεται, γενικά, ότι ότι η κεντρομόλος διέγερση των κεντρικών υποδοχεών είναι η ενδοκυττάρια οξέωση. Οι νευρονικές αυτές ομάδες όταν διεγείρονται από τοπικές μεταβολές της συγκεντρώσεως Η⁺, διεγείρουν την αναπνοή, αλλά κάθε ομάδα χωριστά ευθύνεται για ένα μικρό μάλλον μέρος της συνολικής αυξήσεως του αερισμού, που μπορεί να προκαλέσει η πειραματική εισπνοή CO₂.

Δεν υπάρχουν δεδομένα αναφορικά με το εάν οι διάφορες ομάδες αισθητήρων έχουν διαφορετικό