Μυοελαστικός σωλήνας, μήκους 12 cm, χωρητικό-τητας, 80ml, εγκάρσιας διαμέτρου 13-25 (10-21) mm στους άνδρες (γυναίκες), οβελαιάις διαμέτρου 11-30 mm. Υποστηρίζεται από 16-22 ημικρίκια, από υαλοειδή χόνδρο, σχήματος ”C”, ανοικτού οπισθίως· φέρονται οριζόντια, διαγράφουν τα προσθιοπλάγια ¾ της περιμέτρου. Ο οπίσθιος τραχειακός μυς καλύπτει την οπισθία επιφάνεια, και εγκολεάζεται κατά την εκπνοή και το βήχα.
Με τον εκπνευστικό εγκολεασμό, μειώνεται η εγκάρσια επιφάνεια, κατά 30%, και έτσι, αυξάνεται η εκπνευστική ροή, προκειμένου να αποκολληθούν και παρασυρθούν εκκρίσεις. Η σχέση μυός/χόνδρου παραμένει σταθερή καθ΄όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Στο ύψος του 6ου τραχειακού χόνδρου, η τραχεία καθίσταται ενδοθωρακικό όργανο, αν και υπάρχουν ευρείες διακυμάνσεις ανάλογα με το σωματότυπο και, επί του ίδιου ατόμου, ανάλογα με τη θέση του σώματος ή τη λειτουργική φάση (π.χ., φώνηση, κατάποση). Σε βραχυλαιμικά άτομα, ο 3ος ή ακόμη και ο 2ος δακτύλιος κείται στο επίπεδο της λαβής του στέρνου. Το παλίνδρομο λαρυγγικό νεύρο κείται κάτω από το θυρεοειδή στο πλάγιο της τραχείας. Με την είσοδο της τραχείας στο θώρακα, η τραχεία έρχεται σε σχέση με ζωτικά όργανα του θώρακος, όπως τα πρέμνα του θύμου, η ανώνυμη φλέβα, η δεξιά ανώνυμη αρτηρία, και η αριστερή κοινή καρωτίδα κείνται προσθίως της τραχείας, ενώ η ανώνυμη φλέβα, η άνω κοίλη φλ., η άζυγος φλ., κείνται δεξιά της τραχείας. Το αορτικό τόξο κείται αριστερά. Διχοτομείται στους δύο στελεχιαίους, που φέρονται υπό γωνία 56° (41-71). Ο δεξιός στελεχιαίος, στενότερος και βραχύτερος, έχει μήκος 22 mm και πλάτος 15.3 mm, ενώ ο αριστερός στελεχιαίος, φαρδύτερος και μακρύτερος, έχει μήκος 50 mm και πλα΄τος 13.0 mm.
τραχεία δίκην θηκαριού σπάθης, επί ΧΑΠ.