Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Το κανονιστικό σύστημα του ανθρακικού οξέος είναι το ποσοστικώς πλέον διαθέσιμο και το λειτουργικώς πλέον ισχυρό, κυρίως επειδή πρόκειται περί ανοικτού συστήματος. Πραγματικά, το παραγόμενο στους ιστούς CO₂ “ρέει” συνεχώς δια του αίματος προς τις κυψελίδες, από όπου εκπνέεται, βελτιώνοντας έτσι, ακόμη περισσότερο τη ρυθμιστική του αποτελεσματικότητα. Έτσι, εάν υποτεθεί ότι παράγονται επιπλέον Η⁺, που προστίθενται στο ρυθμιστικό σύστημα, λαμβάνει χώρα η αντίδραση 494. Έτσι, για κάθε mmole HCO₃^- που χρησιμοποιείται ρυθμιστικά, παράγεται 1 mmole CO₂, το οποίο αποβάλλεται με τη αναπνοή και η P_aCO₂ διατηρείται σταθερή (~40 mmHg). Εάν, αντίθετα, το σύστημα ήταν κλειστό, για κάθε mmole μειώσεως της βάσεως (HCO₃̄), θα προκαλείτο ισοδύναμη αύξηση του CO₂ (σε mmoles), που θα εξουδετέρωνε τη ρυθμιστική δράση του κανονιστικού συστήματος. Σημειοτέον ότι 1 mmole CO₂ προκαλεί αύξηση της P_aCO₂ κατά 33.3 φορές (!). Έτσι, όταν το σύστημα καθίσταται “κλειστό”, πχ., επί καρδιακής ανακοπής ή άπνοιας, επισυμβαίνει αύξηση των [Η⁺] και της PCO₂, ως αποτέλεσμα παραγωγής οξέων.